wordt tussen hen moet Cati hem wat bekennen: Ze is seropositief, net als haar zoontje. Dat hakt er even in bij Fred, maar hij weet zijn kalmte te bewaren en slaat niet meteen op de vlucht. Gedurende de rest van het boek zie je de relatie tussen Fred en Cati groeien. Daarbij maakt Peeters je deelgenoot van zijn innerlijke strijd en de praktische problemen die opduiken in een relatie met een HIV-patiënt. Hoogte- en dieptepunten, net als een 'normale' relatie die kent.
Bij HIV denk je vrijwel meteen aan sex, maar in dit boek gaat het voornamelijk over de liefde. Qua toonzetting en tekeningen doet 'Blauwe pillen' dan ook wat denken aan Craig Thompson's 'Een deken van sneeuw'. Dat niveau haalt Frederik Peeters – ondanks de zwaarte van het onderwerp – net niet, maar met 'Blauwe Pillen' heeft hij wel een interessant, gedurfd een zéér leesbaar stripboek afgeleverd...

 

 

(HH)