Recensie Berlijnse trilogie 1 HC Een Berlijnse kwestie
door Francois Warzala & Pierre Boisserie (naar Philip Kerr)
Uitgeverij Scratch

De Tweede wereldoorlog blijft stripmakers inspireren pen en potlood op te pakken. Je kunt dan ook veel kanten uit met een fenomeen dat zó ingegrepen heeft in de maatschappij van heel Europa (en ver daarbuiten).
Zowel op het militaire als het burgerlijke, maatschappelijke vlak valt er veel te vertellen over het Derde Rijk, haar opkomst en haar val.
François Warzala en Pierre Boisserie verstrippen de Berlijnse trilogie van Philip Kerr en daarin gaat het eigenlijk niet eens over Hitler en zijn trawanten.
In het eerste deel Een Berlijnse kwestie wordt privéspeurder Bernie Gunther gevraagd een verzekeringszaak te onderzoeken: De dochter van een rijke fabrikant is – samen met haar man – vermoord, uit de kluis is een zeer kostbaar halssnoer gestolen. Haar vader wil het graag terug, voornamelijk vanwege de zogenaamde emotionele waarde.

Kerr’s verhaal is een detective-verhaal pur sang, inclusief de voice-over van de speurneus zelf en het in dit soort verhalen gebruikelijke sappige taalgebruik. De verteltrant deed me denken aan Tardi’s Nestor Burma.
Ook Gunther krijgt namelijk de nodige klappen als hij zijn onderzoek op haast nonchalante, tastende wijze uitvoert.
Kerr’s verhaal heeft een lekker sfeertje dat in de verstripping van Boisserie geheel intact blijft.
Het tekenwerk van François Warzala is een beetje klare-lijn-achtig. Het doet wat denken aan Erik Varekamp’s Agent Orange en De Kennedy-files, maar is wat ‘slordiger’.
...Slordiger is misschien niet helemaal het juiste woord: met name als het erop aan komt historische figuren als Göring op papier te zetten blijkt Warzala een talent te bezitten. Hij doet dat overtuigend en zoiets is niet eenvoudig, zeker niet in een zo gestileerde strip als Berlijnse trilogie, met wat kale tekeningen zonder veel grafisch geweld (de ogen zijn bij hem bijvoorbeeld enkel stipjes).

Maar ik had het over het Derde Rijk…
Dat is misschien wel het interessantste van deze strip: hoewel het in het verhaal nauwelijks een rol speelt is het Nationaal Socialistisch-regime óveral aanwezig. In de verdwijningen die Gunther onderzoekt (vooral Joden); in de Olympische Spelen van 1936 tegen de achtergrond waarvan dit eerste deel zich afspeelt; in de motivaties van de betrokkenen.
Kerr en Boisserie tonen – terwijl ze een detective-verhaal vertellen – hoezeer Duitsland rond 1936 doordesemd was van het nazi-gedachtengoed.
Zo dringt het zich vanuit de achtergrond met veel bravoure op als de eigenlijke hoofdrolspeler in deze strip.
Precies zoals het in werkelijkheid ging, denk ik...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!