Recensie De omzwervingen van Steven Severijn integraal 1 HC Het vertrek door Rene Follet, Yvan Delporte & Jacques Stoquart Uitgeverij Arboris

Recensie De omzwervingen van Steven Severijn integraal 1 HC Het vertrek door Rene Follet, Yvan Delporte & Jacques Stoquart Uitgeverij Arboris

 

Recensie De omzwervingen van Steven Severijn integraal
1 HC Het vertrek
door Rene Follet, Yvan Delporte & Jacques Stoquart
Uitgeverij Arboris

 

Rene Follet is een groots tekenaar die eigenlijk nooit de erkenning heeft gekregen die hij verdient.
Waar ligt dat aan? Zijn tekeningen zijn misschien te veel uitgewerkt?
Te veel details? De populairste strips zijn albums met zeer helder tekenwerk. Denk aan Kuifje, Largo Winch of Blake & Mortimer.
Dat verklaart waarschijnlijk ook het voor mij wat raadselachtige succes van een strip als Franka.
Follet tekent vrij druk. Ook hebben zijn tekeningen iets eigenaardigs; iets springerigs.
Zijn figuren zijn heel beweeglijk. Franquin zei erover: ‘ze dánsen’ en daar zit wat in.
Follet heeft misschien zichzelf ook wel wat in de weg gezeten: als hij aan een strip tekende wilde hij eigenlijk liever illustraties maken en als hij illustreerde verlangde hij tóch weer naar een strip.
Achteraf gezien heeft hij misschien niet voldoende in zichzelf als striptekenaar gelóófd...
Die zwalkende koers heeft erin geresulteerd dat Follet een flink stripoeuvre heeft opgebouwd (hij overleed in 2020), maar nooit één grote langlopende reeks maakte waar stripliefhebbers houvast aan zouden kunnen hebben. Het dichtst daarbij in de buurt kwam hij met het speciaal voor de Eppo gemaakte Steven Severijn, die bij Arboris nu als integrale reeks uitgebracht gaat worden.

De omzwervingen van Steven Severijn zijn heel simpel van opzet: Een jonge jongen mist de boot als hij met zijn moeder en zusjes naar Amerika emigreert. Hij scheept in als verstekeling op een ander schip in de hoop zijn familie terug te vinden. Daarna rolt hij van het ene avontuur in het andere, feitelijk één lange ‘omzwerving’ die negen albums duurt.
Wat de strip interessant maakt is het karakter van Steven. Hij is vurig en ondernemend.
Iedere andere tiener was allang grienend in een hoekje gaan zitten, maar Steven geeft niet op, nooit!
Hoe heftig het ook is wat hem allemaal overkomt, hij zet zich schrap en bijt van zich af.
Goedkoop sentiment, zou je kunnen denken als je dit leest, maar daarvoor zijn Steven's avonturen te goed geschreven.
De reeks werd aanvankelijk geschreven door Yvan Delporte, maar die gaf er al snel de brui aan, waarna het schrijfwerk verdienstelijk werd voortgezet door Jacques Stoquart en Gerard Soeteman.
De eerste integrale Het vertrek bevat verhalen van Delporte, die halverwege het eerste verhaal afhaakte, en van Stoquart, die vaker schreef voor Follet (onder andere Edmund Bell en een door Follet getekend avontuur van Jan Kordaat, ook onlangs in een integrale gebundeld).
De Steven Severijn-verhalen behoren tot Stoquart’s sterkste werk en ook Follet lijkt zich erg thuis te voelen in Steven’s wereld en tijdperk. Het zwervende karakter van de strip geeft hem gelegenheid allerlei exotische plekken op aarde te tekenen.

Arboris heeft veel werk gemaakt van Het vertrek, een overvloedig en informatief dossier met veel extra illustratiemateriaal en een overzicht van Follet’s andere werk.
Voorbeeldig uitgegeven maar… de stripplaten zijn in zwart-wit!
Veel Eppo-lezers zullen dat waarschijnlijk jammer vinden.
Toch is dat niet helemaal terecht: Follet is écht een heel goede striptekenaar en zijn platen hebben een prachtige zwart-wit vlakverdeling. Iets wat door het inkleuren vaak verdoezeld wordt en daardoor veel minder opvalt.
Bovendien zijn alle pagina’s rechtstreeks gescand van de originele platen (voor zover beschikbaar).
Je ziet met één oogopslag welke pagina’s niet beschikbaar waren: veel minder details, veel minder subtiel.
Wie de platen in deze integrale vergelijkt met die in de originele – in kleur uitgevoerde – albums zal zien dat het tekenwerk er in deze integrale er veel en veel beter uitziet!
...Maar ja, ook dat is meer een argument voor de fijnproever dan voor de doorsnee striplezer.
Je moet er oog voor hebben, maar Follet’s tekenwerk komt het best tot z’n recht in zwart-wit.
Prachtige decors, levendige actiescènes en bovenal de felheid die de jonge Steven op vrijwel elke pagina uit de ogen spat.

 

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!