Recensie Blake en Mortimer 29 Acht uur in Berlijn
door Antoine Aubin, Jose-Louis Boquet & Jean-Luc Fromental
naar Edgar P. Jacobs Uitgeverij Standaard

De archeologe Olga Mandelstam roept de hulp in van haar vriend en amateur-archeoloog Philip Mortimer nadat ze met haar team in de Oeral bij een opgraving een gruwelijke vondst hebben gedaan.
De lichamen die ze opgroeven zijn niet – zoals gewoonlijk bij archeologisch werk – eeuwenoud, maar akelig vers…
Ondertussen houdt Blake zich bezig met operatie Prins – het bezoek van president Kennedy aan Berlijn. Daar ontleent dit album haar naam aan: Kennedy was slechts ácht uur in Berlijn alwaar hij zijn beroemde rede Ich bin ein Berliner uitsprak. Centraal bij operatie Prins staat natuurlijk de gespannen politieke situatie in het na de oorlog gesplitste Duitsland.
Zie daar twee van de grote thema’s van de Blake & Mortimer-reeks: archeologie en politiek; oude beschavingen en spionnen.

Dit is het eerste Blake en Mortimer-album dat geschreven wordt door het team van José-Louis Bocquet / Jean-Luc Fromental. Samen schreven ze onder andere De avonturen van Hergé, maar grote bekenden zijn het niet in de stripwereld. Blake en Mortimer is zo’n beetje de best verkopende strip van het moment, is die reeks in goede handen bij deze twee nieuwkomers?
Ja en nee: Acht uur in Berlijn bevat alle elementen die Blake en Mortimer tot Blake en Mortimer maken. Het sfeertje is hetzelfde, er worden voldoende elementen uit vorige verhalen aangehaald en gebruikt om dit album perfect te laten passen in de reeks en met het tekenwerk van Antoine Aubin – die eerder al het tweede deel van De vloek van de dertig zilverlingen en De Septimusgolf tekende – is ook weinig mis.
Tegelijkertijd bereiken de toevalligheden die je Jacobs in de jaren vijftig en zestig nog wel kon vergeven zo langzamerhand hun verzadigingspunt. Olrik komt natuurlijk wéér opdraven en hoewel veel lezers dat wellicht prachtig zullen vinden; mij begint hij behoorlijk de keel uit te hangen!

Mortimer en Blake gaan zich bij de aanvang van dit avontuur met twee totáál verschillende zaken bezighouden, op vele kilometers van elkaar. Toch raken ze allebei “toevallig” betrokken bij operatie Doppelgänger en zijn ze precíes op tijd – denk er even aan dat Kennedy maar ácht uur in Berlijn is – om het ergste te voorkomen…
En dan zijn er nog de kléinere toevalligheden: Mortimer loopt linea recta naar de geheime basis waar Olrik snode plannen smeedt, ontsnapt zonder noemenswaardige moeite en de manier waarop ze hem de grens tussen Oost- en West Berlijn proberen over te smokkelen deed me toch wel even de wenkbrauwen fronsen: Gewoon achterin een busje gezet en er maar het beste van hopen!
Bij de zwáárst bewaakte grens ooit?!?
Het zijn plotwendingen die je in een karikaturale strips als bijvoorbeeld Robbedoes misschien door de vingers ziet – mits ze een beetje leuk verteld worden – maar niet bij een toch wat serieuzere avonturenstrip als Blake en Mortimer.
De heren Bocquet en Fromental hebben de formúle in de vingers, nu nog een creatieve invulling...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!