Recensie Non-retour HC Algerije, juli 1962 door Olivier Mangin, Jean-Laurent Truc & Patrick Jusseaume Uitgeverij Silvester

Recensie Non-retour HC Algerije, juli 1962 door Olivier Mangin, Jean-Laurent Truc & Patrick Jusseaume Uitgeverij Silvester

 

Recensie Non-retour HC Algerije, juli 1962
door Olivier Mangin, Jean-Laurent Truc & Patrick Jusseaume
Uitgeverij Silvester

 

Striptekenaar Patrick Jusseaume tekende de reeksen Het huis van Kwant en het wat bekendere Tramp. Hij overleed in 2017.
Zijn laatste album Tramp 11 Storm op komst wist hij niet te voltooien, de scenarist Jean-Charles Kraehn tekende het af.
Toch verschijnt er anno 2022 nog een níeuw stripalbum van Jusseaume
Hóe kan dat?

Jusseaume is geboren in Ivoorkust, wat toen in Frans-West Africa lag, en kwam op zijn twintigste naar Frankrijk. Vermoedelijk daarom sprak het verhaal dat Jean-Laurent Truc hem vertelde 'm zo aan.
Die was namelijk in 1962 als kleine jongen gerepatriëerd vanuit Algerije naar Frankrijk.
Op dat moment werd Algerije onafhankelijk en was de kolonie voor de zogenaamde Pieds-noirs niet langer veilig. Ongeveer hetzelfde gebeurde in ons koninkrijk toen Indonesië onafhankelijk werd.
Jusseaume moedigde Truc aan z’n verhaal uit te werken tot een strip.
Truc deed dat en Jusseaume werkte een flink aantal pagina’s uit in potlood, maar slaagde er – wederom – niet in het album te voltooien…
Tekenaar Olivier Mangin (Oorlog en liefde, Jack Cool) heeft het album uiteindelijk getekend en heeft daarbij slechts spaarzaam gebruik gemaakt van wat Jusseaume al had getekend.
Geïnteresseerden kunnen dat mooi vergelijken, want een deel van Jusseaumse's in potlood uitgevoerde pagina’s zijn achterin het boek afgedrukt.

Mangin’s tekenwerk is fraaier dan ik me van zijn eerder in het Nederlands vertaalde albums herinner.
Hij heeft een soepele stijl en hij weet een in essentie qua beeld doodsaai verhaal dynamisch in beeld te brengen. Non-retour speelt zich namelijk vrijwel geheel af ín een vliegtuig, waar alle betrokkenen voornamelijk op hun stoel dienen te blijven zitten!
Dat Non-retour grafisch geen saaie strip is geworden is aan Mangin’s talent te danken.
Ook de inkleuring van Albertine Ralenti is trouwens fraai.
Als kers op de taart speelt in dit verhaal een strípalbum een redelijk prominente rol.
Ik had graag – net als in de film – willen beweren:
‘tijdens de productie van dit album zijn geen stripalbums gewond geraakt!’
Maar dat zou gelogen zijn...

 

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!