Recensie Go West young man HC door diverse auteurs Uitgeverij Saga & Zestig lentes Vrije Vlucht HC door Aimee de Jongh & Ingrid Chabbert Uitgeverij Dupuis

Recensie Go West young man HC door diverse auteurs Uitgeverij Saga & Zestig lentes Vrije Vlucht HC door Aimee de Jongh & Ingrid Chabbert Uitgeverij Dupuis

 

Recensie Go West young man HC
door diverse auteurs
Uitgeverij Saga &
Zestig lentes Vrije Vlucht HC
door Aimee de Jongh & Ingrid Chabbert
Uitgeverij Dupuis

 

Twee albums waarvoor de verwachtingen (te) hoog gespannen waren:

Go west young man
is een initiatief van Tiburce Oger.
Hij tekende en schreef sfeervolle westernstrips als Het pad der schimmen, Buffalo runner en Ghost kid.
Go west young man is echter een co-productie met een hele stoet aan tekenaars: zo’n beetje iedereen die op het moment in Frankrijk werkt aan een serieuze westernstrip is vertegenwoordigd!
Het levert veertien heel verschillende korte verhalen op.
Sowieso is de sfeer in elk verhaal heel anders omdat alle tekenaars een geheel eigen stijl hanteren.
Bovendien wisselt het perspectief van de hoofdpersoon per verhaal. De hoofdrollen worden vervuld door trappers, soldaten, outlaws, indianen en ga zo maar door. Tiburce schreef alle verhalen en heeft geprobeerd ze met elkaar te verbinden door middel van een rode draad: In alle verhalen figureert een zilveren horloge dat van hand tot hand gaat en door het gehele album te volgen is.
Helaas laat dat horloge mij volledig koud en denk ik dat het Tiburce eerder beperkt heeft dan geholpen om beklijvende verhalen te schrijven.
Tiburce zelf denkt daar anders over en is al bezig met een vervolg…

Een andere strip die de hoge verwachtingen mijns inziens niet waarmaakt is het Vrije Vlucht-album Zestig lentes van Ingrid Chabbert en Aimée de Jongh.
Laat ik eerlijk zijn: het is ook een schier onmogelijke opgave om Aimée’s Dagen van zand te evenaren of overtreffen. ...Of Bloesems in de herfst, haar samenwerking met Zidrou.
Met Aimée haar tekenwerk voor Zestig lentes is weinig mis, al vind ik haar kleurgebruik hier minder fraai dan in beide eerdergenoemde titels, waardoor het wat vlakker overkomt. Ik heb meer moeite met het scenario:
Het is me allemaal wat té politiek correct, woke en LHBTIQ+.

Het verhaal begint al meteen geforceerd: Josy besluit óp haar zestigste verjaardag een time-out te nemen en haar man te verlaten.
Als je zoiets al doet, dan niet op het moment dat je kleinkinderen verwachten dat je de kaarsjes op de taart uitblaast! Maar goed, Josy doet het wél en binnen de kortste keren zit ze bij een blijf-van-m’n-lijf-achtige vrouwengroep en valt ze voor een vrouw. Dan volgt er toch wat twijfel en de lezer ziet het daaropvolgende drama al van mijlenver aankomen.
Dit kan en mag van mij allemaal, echt, maar het wordt gewoon niet goed genoeg verteld!
Met het opstapelen van een hele berg maatschappelijke twistpunten maak je niet automatisch een pakkend verhaal.
Of Chabbert beter kan weet ik niet, maar De Jongh verdient een beter scenario...

 

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!