Recensie Bob Morane 1 De 100 demonen van de gele schaduw
door Sebastien Grella, Christophe Bec & Corbeyran
(naar Vance & Vernes)
uitgeverij Daedalus

Bob Morane is terug…
Alwéér!
Hij beleefde namelijk nog niet zo lang geleden ook al een comeback die slechts twéé albums standhield en blijkbaar geen verkoopsucces was.
Waarom niet? Tja… de schrijver en tekenaar (of de uitgever) wilden iets moderners, maar de Bob Morane-lezers wilden gewoon hun oude, vertrouwde Bob terug.
Denk ik...

Dat lijken ze met de nieuwe Bob Morane-reeks van uitgeverij Daedalus te gaan krijgen.
Om te beginnen is het oude logo in ere hersteld, het logo dat het omslag van de albums sierde die door William Vance getekend werden, nog altijd dé Bob Morane-tekenaar voor velen.
Het tekenwerk van Sébastien Grella (Libertalia) is geïnspireerd door Vance’s werk voor de reeks.
Kijk maar eens naar hoe Grella het gras en de struikjes tekent op het plaatje boven deze recensie.
Typisch de vroege William Vance!
Maar… Grella mag dan goed naar Vance gekeken hebben; het ziet er toch weer allemaal nét wat moderner uit.

En het verhaal? De titel zegt het al: De 100 demonen van de Gele Schaduw.
De eeuwige aartsvijand van Bob en Bill is weer van de partij en smeedt weer snode plannen.
Schrijvers Christophe Bec en Corbeyran houden van de oude Bob Morane en grijpen terug naar vroeger; de grapjes van Bill; de Vietminh die vecht tegen de Franse onderdrukker; overwoekerde tempels en schatten en op de reflexen van Bob zit ook nog steeds geen sleet.
Het verhaal begint als een avonturenverhaal en eindigt als een science-fictionstrip.
Ook typisch iets voor Bob Morane-albums trouwens.
Het verhaal vond ik matig, maar dat vond ik van alle vorige albums ook.
Wie de oude Bob Morane’s goed vond gaat ook vast deze herstart leuk vinden...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!