Recensie De wijsheid van de mythes 7. Tantalos, 8. Oprpheus & Eurydike, 9. Herakles 1 De jeugd van de held door Carlos Rafael Duarte, Diego Oddi, Annabel, Clotilde Bruneau & Luc Ferry

Recensie De wijsheid van de mythes 7. Tantalos, 8. Oprpheus & Eurydike, 9. Herakles 1 De jeugd van de held door Carlos Rafael Duarte, Diego Oddi, Annabel, Clotilde Bruneau & Luc Ferry

 

Recensie De wijsheid van de mythes
7. Tantalos, 8. Oprpheus & Eurydike, 9. Herakles 1 De jeugd van de held
door Carlos Rafael Duarte, Diego Oddi, Annabel, Clotilde Bruneau & Luc Ferry

 

In mijn leven heb ik al diverse pogingen gedaan met te verdiepen in de Griekse mythes, pogingen die steeds strandden na aanschaf van houterig geschreven boeken die mijn aandacht maar niet vast kon houden.
Ik wíst dat ik de verhalen interessant zou vinden, maar blijkbaar was het lastig om ze goed te vertellen. Wie dat herkent doet er goed aan Stephen Fry's hervertellingen te gaan lezen. Híj heeft begrepen hoe deze oeroude sages aan de man gebracht moeten worden.

Ook in stripvorm blijkt het  ondanks het hulpmiddel beeld  toch lastig te zijn.
In De wijsheid van de mythes Tantalos en andere mythes over hoogmoed zetten Clotilde Bruneau en Luc Ferry alle feitjes op een rijtje en vertellen ze helder het verloop van het verhaal over Tantalos die zich gelijk aan de goden waant en over Phaeton, de jonge zoon van Helios die denkt de hemelwagen wel even te kunnen besturen.
Maar er een echt smeuïg verhaal mee vertellen, dat lukt ze niet...
Ook het bekende verhaal van Orpheus en Eurydike (en het minder bekende verhaal van Demeter en Persephone) over de onmogelijkheid iemand terug te halen uit het dodenrijk wordt helder verteld, maar er mist iets. Ik kan er de vinger niet opleggen wat: veel verder dan vaststellen dat het interessante verhalen zijn die me eigenlijk zouden móeten boeien kom ik niet.
Collega Strip-Aap Frans is eenzelfde mening toegedaan en opperde dat de schrijvers misschien tevéél eerbied voor de verhalen hebben en zich teveel focussen op de symboliek en de invloed die de verhalen gehad hebben op onze cultuur.
Hmm.
Dát zou kunnen...
De dossiertjes achterin staan vol klassieke schilderwerken die deze mythes stevig verankerd hebben in onze cultuur. Als de auteurs de mythes meer zouden benaderen als verhálen – zoals Stephen Fry doet – dan als levenslessen en wijsheden dan zou het wellicht een stuk interessanter worden.
Maar het kan ook zijn dat deze wat meer symbolische Griekse sagen zich gewoon niet zo lenen voor verstripping...

Een stuk beter gaat het namelijk met Herakles deel 1 De jeugd van de held.
Met dit verhaal kunnen Bruneau en Ferry beter uit de voeten, want het is veel meer actiegericht.
Herakles (Hercules) is de klassieke held, de krachtpatser die leeuwen doodde. Hier worden zijn jonge jaren verteld en dat begint al heel sterk:
Herakles' moeder Alkmene weigert met haar man Amphitryon het bed te delen. Hij zal éérst haar broers moeten wreken. Amphi is het er niet mee eens, maar de lust brandt en hij begint een oorlog tegen Pterelaos. Als hij terugkomt om zijn beloning te gaan consumeren blijkt dat Zeus hem voor is geweest.
Die heeft namelijk toen Amphitryon op terugtocht was diens gedaante aangenomen en Alkmene bezwangerd!
Het zal je gebeuren...
De mens wikt, Zeus beschikt.
Herakles' vroege heldendaden worden adequaat in beeld gebracht door Annabel.
De serie blijft wisselend van kwaliteit, maar dit deel is in ieder geval weer prima!

 

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!