Recensie Sapiens Een beeldverhaal HC
2 De pijlers van de beschaving
door Daniel Casanave, David Vandermeulen & Yuval Noah Harari

Sapiens is niet alleen een geschiedenisboek over het reilen en zeilen van Homo Sapiens. Het is meer een filosófisch geschiedenisboek.
Yuval Noah Harari probeert te doorgronden hoe wij mensen er in geslaagd zijn boven onze dierlijke natuur uit te stijgen.
Om een complexe samenleving als de onze gaande te houden moet een mens met miljoenen individuen samenwerkingen kunnen aangaan, en dat terwijl wij mentaal slechts in staat zijn tot het herkennen (en vertrouwen) van zo'n 50 tot 100 individuen. Toch kunnen we zonder problemen honderden Facebookvrienden hebben, een potje voetballen met volslagen vreemden en ons aansluiten bij wereldwijde organisaties. Om te weten hoe we dat precies voor elkaar krijgen moet je Sapiens lezen waarin Harari ons gedrag, onze mythes en onze moraal ontleedt.
De gedachte dat we ons vanaf de oertijd alleen maar positief ontwikkeld hebben en steeds knapper en beter werden kan ook het raam uit.
Technologische vooruitgang; ja, maar wij zijn vandaag de dag niets slimmer dan een jager-verzamelaar duizenden jaren geleden.
Waarschijnlijk leggen we het tegen hem in alle opzichten – behalve op technologisch vlak – af.
Kortom, Sapiens biedt stof tot nadenken...

In deze tweede aflevering van Sapiens Een beeldverhaal onthult Harari zijn grootste klapper:
Op school hebben we allemaal geleerd dat de agrarische revolutie een grote stap voorwaarts was.
Harari beweert het tegenovergestelde. En stelt bovendien vast dat er geen weg terug meer was:
De agrarische revolutie als val. En niet de laatste waar wij als mensen in zouden trappen!
De uitvinding van het schrift heeft ons in staat gesteld om in grote groepen te opereren, maar denk nou niet dat wij het schrift meteen gingen gebruiken om poëzie en literatuur neer te pennen.
Het draaide aanvankelijk alleen om cijfers, niet om letters. De eerste schrijvers uit de menselijke geschiedenis waren boekhouders!

Sapiens Een beeldverhaal is te veelomvattend om in een recensie recht te doen.
David Vandermeulen en Daniel Casanave maken gebruik van een aantal vertellers om Harari's verhaal te vertellen (en leesbaar te houden).
Harari zélf, maar ze zetten ook een biologe, een superheldin (Doctor Fictie) en in dit deel zelfs Franz Kafka in om het verhaal over te brengen.
Het werkt: Ondanks de enorme hoeveelheid informatie en gedachtes die het boek op de lezer overbrengt leest het als een trein!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!