Recensie Anais Nin
Op een zee van leugens door Leonie Bischoff

Er verschijnen nogal wat stripbiografieën de laatste tijd. Deze recensie van Anaïs Nin Op een zee van leugens is, na die van Baudelaire en Beethoven, de dérde die ik vandaag schrijf over een biografisch stripalbum!
Het is van die drie ook degene die me aanvankelijk het minst aansprak.
Dat zat 'm in het onderwerp (Ik ken Nin alleen van naam), maar ook in 't tekenwerk. Léonie Bischoff maakt er een erg 'witte strip' van. Alle binnenscènes – en daar zijn er nogal wat in het boek – spelen tegen witte achtergronden. De kleur in de tekeningen bestaat daar uit met verschillende kleuren uitgevoerde lijntekeningen, waarbij het vlak vaak ongekleurd blijft. Voor buitenscènes kleurt Léonie wat meer in en dan vind ik het meteen een stuk aantrekkelijker worden. Toch valt me op dat ik tijdens het lezen de tekeningen wel weet te waarderen.
Hoewel het geheel – misschien met opzet – wat meisjesachtig oogt is het verhaal van Anaïs allesbehalve dát.

Nin is een complexe persoon, ze wil schijfster worden en is getrouwd met Hugo die haar sexueel niet in vervoering weet te brengen.
Aanvankelijk heeft ze daar geen problemen mee, maar als ze de schrijver Henry Miller ontmoet verandert dat. Miller is overduidelijk sexueel geïnteresseerd door Anaïs, maar die voelt zich in eerste instantie slechts intellectueel aangetrokken tot Miller. Ze schrijven veel samen en Miller helpt Nin haar schroom te overwinnen en haar dagboekschrijfsels om te zetten in literatuur. Als Nin zich een keer laat verleiden tóch het bed te delen met Miller ontdekt ze hoe krachtig seksualiteit kan zijn. Dan is het hek van de dam en wil ze meer. Maar tegelijkertijd wil ze Hugo niet kwetsen...
Hoewel ze er mee worstelt blijft het niet bij één minnaar en wordt Anaïs' gedrag allengs extremer en een zekere verkniptheid valt op den duur niet meer te ontkennen.

Anaïs Nin is bekend geworden met haar vrijgevochten en erotische dagboeken. Pas bij haar dood werd bekend dat ze ook een zeer succesvol bigamiste was. Meer dan twintig jaar was ze met twéé mannen getrouwd, iets dat pas bij haar overlijden aan het licht kwam.
Op een zee van leugens stopt echter al eerder en gaat voornamelijk over hoe Anaïs Nin de conventies van haar tijd van zich afschudde en een moraal ontwikkelde die haar toestond het vrijgevochten leven te leiden dat zij wenste.
Toch een interessant boek hoor!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!