Recensie Bankier van het Rijk HC door Cyrille Ternon, Philippe Guillaume & Pierre Boisserie

 

Recensie Bankier van het Rijk HC door Cyrille Ternon, Philippe Guillaume & Pierre Boisserie

 

Recensie Bankier van het Rijk HC
door Cyrille Ternon, Philippe Guillaume & Pierre Boisserie

 

Je zou denken dat er meer bankmedewerkers zijn die striptekenaar hadden willen worden dan stripmakers die het bankiersvak in hadden gewild... Met Philippe Guillaume lijken we toch een kandidaat te hebben wiens wens andersom is. Hij is stripmaker, maar kijk eens naar het rijtje vertaalde albums dat op zijn naam staat: De bank, De bankier van het rijk en Dantes (dat gaat over een trader).
…Hij had liever op Wall street gezeten dan achter de tekentafel!

Hoewel het – voor mij – moeilijk is me iets saaiers voor te stellen dan cijfertjes vond ik alle bovengenoemde titels lezenswaardig.
Bankier van het rijk zelfs méér dan dat. Het gaat dan ook niet zozeer over de reilen en zeilen in de financiële wereld als wel over de dubieuze rol die bankier Hjalmar Schacht speelde in de Derde rijk.
Er zit veel monetaire informatie in Bankier van het rijk die ik u – als lettertjesman – niet kan uitleggen, maar het komt erop neer dat de grote hoeveelheid geld die Hitler en zijn trawanten nodig hadden om het Derde rijk uit de grond te stampen beschikbaar kwamen door toedoen van Schacht. Hij deed dat werk als bánkier, niet als nazi, was zijn verweer achteraf. Hij werd tijdens de processen van Nüremburg vrijgesproken.
In dit album wordt hij – jaren later – alsnog aangesproken op zijn aandeel in Hitler's gruweldaden. Een interessant gegeven: Gevallen als Schacht zijn niet zomaar schuldig of onschuldig te verklaren. Enerzijds is er zijn fanatisme om fondsen te verwerven, anderzijds lijkt hij zijnj Joodse medewerkers steeds de hand boven het hoofd gehouden te hebben.
Of hij al dan niet schuldig bevonden had moeten verklaard wordt ook in dit boek niet duidelijk, wél dat Schacht nooit echt in de spiegel heeft gekeken en weigerde de donkere kanten van zijn aandeel in de Tweede wereldoorlog onder ogen te zien.
En dat geeft de lezer op 't eind van de vertelling toch wel een nare smaak in de mond...

 

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!