Recensie Krasse knarren HC 5. Rijp voor het asiel &
6. Het verstopte oor
door Paul Cauuet & Wilfrid Lupano

Wie had gedacht dat een strip over ouwe knarren interessant zou kunnen zijn... en blíjven? Krasse knarren gaat dan ook niet over de eerste de beste oude van dagen, Wilfrid Lupano heeft een aantal bijzonder eigenzinnige pensionado's verzonnen en ook na zes delen is de reeks nog steeds zeer de moeite van het lezen waard.

In deel 5, Rijp voor het asiel, volgt elk van de drie hoofdpersonen min of meer een eigen pad.
Sophie doet een poging haar vader en opa nader tot elkaar te brengen door hen gezamenlijk te laten oppassen op haar dochtertje Juliette. Dat is naturlijk vragen om problemen!
Pierrot Mayou wordt ondertussen geconfronteerd met de keerzijde van zijn anti-politie-politiek. Als hij na een actie wordt gearresteerd blijkt een agente hem van vroeger te kennen. Zij is enthousiast over het weerzien, maar het brengt Mayou in verlegenheid.
De beide mannen zijn zo druk met hun eigen besognes dat ze geen tijd hebben voor Mimile die wanhopige pogingen doet samen met zijn vrienden de match tegen Oceanië te gaan bekijken.
Uiteindelijk weet hij op onnavolgbare wijze tóch hun aandacht te trekken!

In deel zes Het verstopte oor trekken de drie vrienden er weer eens sámen op uit, naar Guyana!
Ook daar heeft het lot weer van alles in petto voor de krasse knarren en kunnen ze hun jeugddromen, waarin ze piraten in de Caraïben waren, met enige vertraging dan toch waarmaken. Inclusief een échte goudschat.
Lupano houdt het speels en levendig en de manier waarop Paul Cauuet het tekent brengt de lezer herhaalderlijk aan het lachen.
Ingeslapen zijn deze krasse knarren allerminst!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!