Recensie Alleen in Berlijn HC
door Nicolas Juncker

Berlijn, 20 april 1945.
Alleen in Berlijn begint met een aantal tekeningen van kapotgeschoten gebouwen. Ze zijn zonder woorden, één per pagina afgedrukt, het ruime bladwit als een witte lijst er omheen. Bijna mooi.
Tot je het eerste titelblad tegenkomt, waarop Nicolas Juncker een stadsbeeld getekend heeft. Of wat er van over is...
Ruïnes zover het oog reikt.
Het wordt nog erger als hij inzoomt en ons de bewonders van deze vernietigde stad toont. Ze zitten smerig, ondervoed en bang bijeengekropen in de kelders van hun aan puin geschoten woningen.
Ingrid is één van hen.

En dan zijn er diegene die de stad ín willen. De Russen. Onder hen is Evgeniya. Zij werkt mee aan de zoektocht naar het lijk van Hitler, de führer die zijn droom niet wilde opgeven. Die het Berlijnse deel van 'zijn volk' liever mee de afgrond in trok dan toe te geven dat het duizendjarige rijk ten einde was gekomen. Terwijl tussen de puinhopen de Hitlerjugend trachtte de Russen tegen te houden vierde hij in de bunker zijn verjaardag, maar – zoals het citaat aan het begin van dit album stelt:
'helaas is de stemming niet echt feestelijk'.

Ingrid en Evgeniya, twee vrouwen die elkaar nooit echt ontmoet hebben, maar de omstandigheden zijn helaas maar al te waar gebeurd.
Ze kunnen elkaar verstaan omdat de Duitse Ingrid Russisch spreekt en de Russische Evgeniya Duits tolkt. Maar kunnen ze elkaar ook verstaan en vooral begrijpen?
Nee.
En dat geldt ook voor de lezer. Wat de mensen die in april-mei 1945 in Berlijn waren mee hebben gemaakt kan een buitenstaander niet begrijpen. Maar stripmaker Nicolas Juncker doet een poging.
Met ongewone tekeningen brengt hij dit loodzware verhaal effectief in beeld. Misschien komt het door dat vreemde tekenwerk nog wel beter binnen dan wanneer hij een meer geijkte manier van tekenen had gebruikt. Bovendien heeft hij duidelijk nagedacht over de structuur van zijn album. Hij bouwt het verhaal grafisch net zo af als hij het aan het begin opbouwde.
Bijzondere albums, daar staat uitgeverij Scratch om bekend, maar ik was niet zo enthousiast over wat ze de laatste tijd uitbrachten. Maar Alleen in Berlijn maakt heel veel goed!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!