Recensie Tot ziens daarboven HC door Christian de Metter (naar Pierre Lemaitre)

Recensie Tot ziens daarboven HC door Christian de Metter (naar Pierre Lemaitre)

 

Recensie Tot ziens daarboven HC
door Christian de Metter (naar Pierre Lemaitre)

 

De Eerste Wereldoorlog loopt op z'n einde en iedereen in de loopgraven weet het. Toch stuurt Luitenant Pradelle twee soldaten naar de andere kant 'om te gaan kijken wat er bij de moffen gebeurt'.
Beiden worden prompt neergeschoten.
Als de volgende dag het bevel komt opnieuw over the top te gaan stuit Albert Maillard op hun lijken... en op iets anders... iets dat Luitenant Pradelle in moeilijkheden kan brengen. Pradelle snoert hem de mond door hem in een diepe granaattrechter te duwen, waar hij zeker in omgekomen zou zijn als Éduard Péricourt hem er niet uit gered had.
Diens heldendaad komt hem echter duur te staan, als hij bijkomt in het ziekenhuis is zijn gezicht gruwelijk verminkt en mist hij een onderkaak.
Maillard helpt op zijn beurt Péricourt, die na zijn ontslag uit het hospitaal persé niet naar huis wil.
Maillard verwisselt Éduard's identiteit met die van een gesneuvelde soldaar en ontfermt zich over de oorlogsinvalide.
In de eerste pagina's van Tot ziens daarboven zit al meer dan voldoende leed en drama, maar daarmee is de kous niet af...
Pradelle duikt na de demobilisatie op in onfrisse zaken en Éduard sleept Albert mee in evenmin legale praktijken. Albert heeft het er moeilijk mee, maar Éduard lijkt zienderogen op te knappen, stort zich op het maken van tekeningen en ontwerpt steeds groteskere gezichtsmaskers voor zichzelf, om zijn verminking achter te verbergen.

Christian De Metter (Emma, De priester) zet z'n stripbewerking van Pierre Lemaitre's roman met vrij ruwe maar smaakvolle tekeningen op papier. Z'n inkleuring is ook fraai en ingetogen. Grafisch past het allemaal heel goed bij het verhaal van Lemaitre. Het duurt even voor je de dwarsverbanden – die de personages in dit verhaal met elkaar verbinden – doorhebt, maar diens verhaal zit zeer goed in elkaar.
Het slot is triest, maar het is prachtig hoe de auteur de man die niet naar huis wou op een bizarre manier toch 'thuis' laat komen...



(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!