Recensie Govert Suurbier integraal 1 HC
Papoea's, Pigalle, Eskimo, Adolf
door Laurent Verron & Yann

Vraag me niet het met bewijs te staven, maar volgens mij begon de Europese (lees Franco-Belgische) strip als een katholiek fenomeen.
Jijé's Don Bosco was bijvoorbeeld één van de eerste oorspronkelijke stripwerkjes die in België gemaakt werden en het paradepaardje van het nog jonge blad Robbedoes. Toch zijn er weinig strips over paters, priesters en predikers.
Daarom lag het idee van Yann eigenlijk voor de hand; om een strip op te zetten over een katholieke pater die als missionaris uitgezonden is naar Nieuw-Guinea.
Wij deden vaak wat lacherig over die missionarissen – dat ze in de kookpotten van de inboorlingen zouden eindigen enzo – maar als je nagaat wat die mannen meegemaakt moeten hebben! Die knapen zaten over de hele wereld, niet zelden kom je in boeken over ontdekkingsreizigers als eerste paters tegen die met gevaar voor eigen leven de voor westerlingen onbekende streken kwamen bezoeken.
Daar valt wel een stripje uit te peuren.

Yann – zelf overtuigd atheïst – raakte onder de indruk van het boek 21 Jaar bij de Papoea's van pater André Dupeyrat en toen Laurent Verron hem vroeg een strip voor hem te schrijven wist hij wat hem te doen stond.
Hij maakt van Govert Suurbier een lekkere dwarse pater met – zoals in het tweede deel Pigalle te lezen valt – een verleden dat minder braaf was dan je van een priester zou verwachten. Hij verstaat en spreekt bargoens, gaat een potje knokken niet uit de weg en neemt zeker geen blad voor de mond. Zijn hulpje Reinier Kneppelhout is een stukje braver, maar was gevechtspiloot in de Eerste Wereldoorlog en staat dus ook z'n mannetje als het er op aankomt.
Yann stuurt dit duo in deze eerste vier verhalen al flink de wereld rond; na Nieuw-Guinea volgen Parijs, de Noordpool en Berlijn.
Daarbij citeert Yann behoorlijk uit de wereldgeschiedenis, of eigenlijk... uit de kléine wereldgeschiedenis. Hij haalt historische figuren en verhalen voor het voetlicht die wellicht niet iedereen zal kennen.
Hun bizarre verhalen lijken verzonnen, maar zíjn dat niet. Denk aan de ontdekkingsreiziger Peary die – toen zijn Noordpoolpoging mislukte – dan maar Eskimo's mee naar Amerika sleepte. Om toch maar íets van resultaat te kunnen tonen. Het schandalige verhaal rond één van hen, Minik, duikt op in Eskimo.
Net als Leni Riefenstahl, de Duitse film-ster en filmster (hebbie 'm?) die Hitler de grandeur verschafte waar hij zo om verlegen zat. In het vierde deel Adolf speelt Hitler overigens een grote rol.
Het zijn wat mij betreft de historische raakpunten met de werkelijkheid die die deze serie haar meerwaarde geven. Geef het wel even twee verhalen de kans, want in de eerste twee delen probeert Yann nog een beetje teveel zijn eruditie ten toon te spreiden en maakt hij (te) veel gebruik van voetnoten, vertalingen van Latijnse spreuken en andere grappen die de vaart uit het verhaal halen. Later weet hij veel beter te doseren.
En dan het tekenwerk van Laurent Verron. Tja... ik vind het fantastisch. Het zijn karikaturale tekeningen met zoveel detail dat ze bijna realistisch worden. Het wekt mijn verbazing dat de man niet bekender is geworden met z'n strips; dat hij niet veel meer albums vertaald wist te krijgen. We moeten het doen met ouwetjes als De Maltezer en bovengenoemde Govert. Tegenwoordig tekent hij Bollie en Billie, wat echt zonde is van 's mans talent... Verder is zijn enige leverbare strip van eigen hand de Robbedoes oneshot Ze noemden hem Rooie.

Aan het eind van elk avontuur hopen Govert en Reinier terug te mogen keren naar hun rustige missiepost in Nieuw-Guinea, maar steeds weer steekt Monsignore Golias daar kwaadaardig een stokje voor.
Gelukkig maar, want dat betekent dat we nog een twééde integrale Govert Suurbier mogen verwachten.
Deze eerste is trouwens voorzien van een flink dossier en prachtig uitgevoerd als een soort kerkboek, met veel goudglans en een chic leeslintje.
Als dat niet katholiek is, dan weet ik 't niet meer!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!