Recensie Het masker van duizend tranen HC
1. De dood reist met me mee
door Roberto Ali & David Chauvel

Iedere beschaving kent zo haar mythes en sagen. De Griekse zijn misschien wel de bekendsten en hebben sinds kort een eigen stripreeks: De wijsheid van de mythen.
Eén van de verhalen uit de Griekse mythologie gaat over Orpheus die zijn overleden geliefde Eurydice terug gaat halen uit het dodenrijk Hades.
Een soortgelijk verhaal bestaat ook in de Chinese traditie: Het verhaal van Het masker van duizend tranen. Wie het masker heeft kan een geliefde terughalen uit het dodenrijk, en dat is precies wat Sadakio vast van plan is...
In het eerste deel De dood reist met me mee (het worden twee delen) sneuvelt haar geliefde Koburo op het slagveld. Sadakio komt hem zoeken en treft hem dood aan. Ze haalt ene Masamura over het lichaam naar huis te brengen en begint vervolgens aan de reis naar het eiland Mohi, waar het masker van duizend tranen te vinden zou zijn.
Maar Masamura is gevallen voor haar charmes en staat er op haar te vergezellen. Sadakio weigert aanvankelijk, maar Masamura is op zijn beurt vastbesloten en wil haar helpen het dodenrijk te betreden. Dat zijn hulp een opbloeiende liefde met Sadakio tot een onmogelijkheid maakt lijkt hem (nog) niet te deren...

Het dodenrijk betreden is geen sinecure, maar zover zijn we in deel één nog niet. De weg naar Mohi is echter al gevaarlijk genoeg.
Scenarist David Chauvel (Arthur, Cosa nostra, Wollodrin) brengt het er goed vanaf en ook de tekeningen van nieuwkomer Roberto Ali (De 7 wonderen De hangende tuinen van Babylon) zijn prima.
Ingetogen strip met een fijn Oosters sfeertje.

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!