Recensie Duke
1. Modder en bloed
2. Eens een killer...
3. Ik ben een schaduw
4. Mijn laatste gebed
door Hermann & Yves H.

Wat is het verschil tussen een goede strip en een minder goede strip?
Tja... da's lastig te zeggen. Wat de één goed vindt, vindt de ander waardeloos. Objectief beoordelen kun je zoiets niet.
Eén ding vind ik echter wel een vereiste: Het moet een beetje soepel lezen. Het mag best een ingewikkeld verhaal zijn, maar de scenarist moet het wel op de lezer over weten te brengen. Maar al te vaak lopen in beginsel interessante verhalen knarsend vast in slecht geolied vertelwerk.
Daarom was het zo'n verademing om de vier delen van Duke achter elkaar te lezen.
Yves H. vertelt gewoon goed en soepel. Nergens krijg je als lezer dat paniekerige gevoel van 'Wie is dát nou weer? Moet ik die ergens van kennen?' met het nodige teruggeblader tot gevolg.
Steeds is het verhaal te volgen, nergens staan leuke vondsten of poëtische uitspattingen de vertelling in de weg. Geen wonder dat Yves H.'s verhalen hun weg vinden naar een groot publiek.

Komt ook door het tekenwerk van zijn vader Hermann, natuurlijk.
Ondanks het feit dat die nog wel eens wat kort door de bocht gaat tegenwoordig, is hij toch één van de bekendste en meest geliefde striptekenaars die de stripwereld kent. Het moet trouwens gezegt dat hij erg zijn best doet op Duke. Hij brengt Yves H.'s verhaal zonder fratsen in beeld, de enige tierelantijntjes zijn enkele fraaie natuurshots die hij het verhaal insmokkelt. Die zijn niet alleen fantastisch getekend, maar verschaffen de lezer een sfeerverhogend rustpuntje.
Echt een geoliede machien, dit duo!

Het verhaal? Een mix van dingen die je al wel eens eerder gelezen of gezien hebt in westerns.
Duke wil zijn werk als deputy eigenlijk neerleggen en zich settelen met de prostituée Peggy.
De rust duurt natuurlijk niet lang. En schrijver kan niets met een avonturier op ruste.
Al in het tweede deel – met de veelzeggende titel Eens een killer... – moet Duke er weer op uit met de proppenschieter. Tja... en dan heb je je voorgenomen om ingewikkelde zaken als 'wraak' achter je te laten, maar dan dan doet er iemand iets wat jij niet over je kant kunt laten gaan.
En daar gaan de goede voornemens, het raam uit.
Duke rides again...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!