Recensie Diabolik 1. Diabolik, wie ben jij? & 2. Theater des doods door Facciolo, Coretti & Giussani

 Recensie Diabolik 1. Diabolik, wie ben jij? & 2. Theater des doods door Facciolo, Coretti & Giussani

 

Recensie Diabolik
1. Diabolik, wie ben jij? &
2. Theater des doods
door Facciolo, Coretti & Giussani

 

Hé... iemand is zo dapper om Diabolik te gaan herintroduceren in de Nederlandse stripwinkel!
Van Diabolik verschenen in Nederland in de jaren zeventig een kleine zeventig pockets. Mijn oom had er een paar. Ik las eerst zijn Asterix-en, toen zijn Lucky Luke's, toen zijn Michel Vaillant's en tenslotte zijn Diabolik's. Pulppockets in zwart-wit, maar wel met een intrigerende hoofdrolspeler.
Diabolik is namelijk geen misdaadbestrijder, maar zélf een misdadiger.
Bij hem geen moraal, geen hogere idealen, geen altruïsme: hij volgt het spoor van het grote geld. Misdadigers in de heldenrol mag anno 2020 (na Dexter en Breaking bad) haast een trend geworden zijn, begin jaren zeventig was dat nog een bijzonderheid...
Diabolik gaat gekleed in een zwart, nauwsluitend pak dat alleen zijn ogen vrijlaat. Zijn indringende blik jaagt menigeen de stuipen op het lijf. Dankzij z'n levensechte plastic maskers kan hij zich voor jan en alleman door laten gaan, hetgeen het begaan van zijn misdaden aanzienlijk vergemakkelijkt.
Zijn gezworen vijand is politieman inspecteur Ginko, die er maar niet in slaagt Diabolik te ontmaskeren. Saai... Ginko verbleekt volledig naast de raadselachtige Diabolik.
Interessanter vond ik – op tienjarige leeftijd al – Eva Kant, de geheimzinnige geliefde van Diabolik.
Ik weet niet precies waarom, maar Eva is de perfecte voornaam voor deze oogverblindende dame, die even gewetensloos is als Diabolik zélf.

Deze Italiaanse pulpstrip werd geschreven door twee zussen (!), verschijnt nog steeds in Italië en is daar nog steeds populair. Het tekenwerk is lang niet zo slecht als je van een pulpstrip verwacht!
Uitgeverij Windmill geeft (niet eerder in Nederland verschenen?) delen uit in kleur en op A5-formaat, fors groter dan de oorspronkelijke Diabolik- en Superstrippockets. Ook daarin blijft het tekenwerk overeind en deze eerste twee verhalen zijn vlot geschreven, onderhoudend en leuk om te lezen.
Het eerste deel van de herstart heet Diabolik, wie ben jij?
Hoewel daarin wel het één en ander uit Diabolik's geschiedenis uit de doeken wordt gedaan zullen we het volledige antwoord op die vraag waarschijnlijk nooit krijgen.
Zoveel diepgang zit er nou ook weer niet in pulpstrips...



(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!