Recensie Knock out! HC
door Reinhard Kleist

Ik volleybal.
Een beetje.
Recreatief.
Jaren geleden overgehaald door mijn vrouw, want aanvankelijk verachtte ik alle sporten. Traumaatje van de middelbare school, denk ik. Het volleyballen zwakte de sporthater in mij af tot een sportwantrouwer. Meer liefde voor competitief spel zit er niet in, vrees ik. Volleybal was goed gekozen van mijn vrouw, het is één van de minst erge sporten. Omdat de vijand (ik weet dat je tegenstander moet zeggen, maar ik houd het op vijand) zich niet op hetzelfde oppervlak bevindt als jouw team. Er zit een net tussen. Wat ik het meest haatte waren de zogenaamde contactsporten. Op de één of andere manier kwam ik altijd met sterretjes voor mijn ogen en blauwe plekken uit dat 'contact' tevoorschijn.
Reinhard Kleist schreef en tekende een strip over boksen. De contactsport aller contactsporten.
Ik kan me niets – maar dan ook helemaal níets – voorstellen bij de aantrekkingskracht die boksen op beoefenaars of toeschouwers zou kunnen hebben. Elkaar een beetje lens meppen! Make love not war...

Toch las ik Knock out! en genoot ervan.
Hoewel het de biografie is van de beroemde bokser Emile Griffith en boksen er vanzelfsprekend een grote rol in speelt zit er in dit verhaal veel meer dan je op het eerste gezicht zou denken.
Emile is homosexueel en ontwerpt dameshoeden! Dat doet hij eigenlijk liever dan boksen, maar in eerste instantie wil hij z'n baas – die in hem een bokser ziet – niet teleurstellen. Later blijkt er geld mee te verdienen en nog veel later is stoppen niet echt een optie meer.
Interessant, maar nog boeiender is dat Kleist het verhaal van Griffith vertelt aan de hand van dat ene gevecht dat hem blijft kwellen...

Kleist maakte eerder biografieën van Johnny Cash, Elvis Presley en Nick Cave. Die laatste was wat vaag en ongrijpbaar. Op verzoek van Cave zélf, heb ik begrepen, die het mysterie eerder omarmt dan uit de weg gaat. Ik vond dat jammer. Je leest een biografie tenslotte toch om meer over de persoon in kwestie te weten te komen?
In Knock out! is Kleist in die opzet volledig geslaagd en zijn expressieve zwart-wit tekeningen dragen veel bij aan de sfeer.
Knap werk dat Kleist zijn biografie boeiend weet te maken voor iemand die onbekend is met de persoon waar het over gaat en die niet houdt van het beroep dat diegene uitoefent.
Zo zie je maar weer: het onderwerp van je verhaal maakt niet eens zoveel uit: als je het maar goed brengt!

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!