Recensie Gilles de Geus integraal 1 HC
door Hanco Kolk & Peter de Wit

Gilles de Geus stond vanaf 1983 in Eppo, ik had rond die tijd net mijn Donald Duck lidmaatschap omgezet in een Eppo-abonnement en was getuige van Gilles' eerste stapjes op het stripheldenpad.
De strip sprak me meteen aan en deed me denken aan de 'gouden eeuw' van de Nederlandse strip – die van Pep pakweg 1970-1974 – die ik kende van tweedehands Peps die mijn tante tijdens de vakanties voor me meenam.
Tweedehands Peps, dat was natuurlijk geweldig, maar nog opwindender was het om elke week nieuwe avonturen te lezen, van nieuwe helden die niemand ooit eerder gelezen had.
We zijn heel wat jaren verder en Gilles de Geus lijkt een beetje vergeten.
De albums zijn al lang niet meer allemaal verkrijgbaar en recent ontdekte ik dat ze zelfs helemaal van de bestellijsten van uitgever Silvester verdwenen zijn.
En nog niet zo lang geleden bleek een plan een spiksplinternieuw Gilles-avontuur op poten te zetten financiëel niet haalbaar!
Einde Gilles?

Welnee. De eerste integrale die vorige week verscheen wordt enthousiast ontvangen en verkoopt zo op het eerste gezicht heel goed. Terecht, want uitgeverij Matsuoka (een imprint van Standaard) heeft er een prachtig boek van gemaakt, met een zeer uitgebreid dossier.
Daarin vertellen Hanco en Peter openhartig en gevat over het ontstaan van Gilles.
Ik was begin jaren tachtig natuurlijk lid van de Gilles de Geus fanclub, Hanco tekende veel speciale stripjes voor het fanclubblad en uit die bron is veelvuldig geput voor illustratiemateriaal,
Ook al weer zo'n prettig weerzien.
Heel onderhoudend allemaal, maar het gaat natuurlijk om de strips van Gilles.
Hanco – die eigenlijk realistische strips maakte en nog nooit een karikaturale pagina getekend had – begon op verzoek van de Eppo-redactie met korte verhaaltjes. Daarin is Gilles nog een struikrover.
Het is grappig om te constateren dat veel strips beginnen als de held zijn carrière/beroep al gevonden heeft. Later wordt er dan een album gemaakt met de jonge jaren van... Bij Gilles begón het gewoon bij die jonge jaren. En hoewel hij van het begin af aan al 'Geus' heette had Hanco de goudmijn aan te vertellen verhalen nog niet aangeboord. Dat begon toen Peter de Wit dacht hem wel te kunnen helpen met wat verhaaltjes. 'Nou, laat maar 'es zien dan,' dacht Hanco, en dat heeft-ie geweten.
Peter brak in een mum van tijd de wereld die Hanco in zevenendertig korte verhalen rond Gilles had gecreëerd volledig af! 'Toch nog drie pagina's voor nodig gehad,' merkt De Wit droog op.
Vanaf Storm over Dubbeldam was Gilles een watergeus en kon het eçht gaan beginnen!
Al die korte verhalen vind je in deze eerste bundel (ook enkele die nog niet eerder in boekvorm verschenen), samen met de langere verhalen Storm over Dubbeldam en De zustertorens.

Het beste moet dus nog komen, maar wat me al wel duidelijk wordt na het lezen van deze eerste integrale is dat ik het begin jaren tachtig goed had gezien. Gilles de Geus is echt een hele leuke strip. Kolk en De Wit nemen het allemaal niet té serieus, houden het luchtig en vergeten niet de vaart er flink in te houden.
Vroeger zag ik het tekenwerk vanaf dat eerste verhaaltje als professioneel en volgroeid. Nu zie ik dat Kolk er echt in moest groeien, net als elke tekenaar trouwens. Je ziet hem met grote stappen groeien in zijn rol als karikaturale tekenaar.
Een integrale om heel blij van te worden, maar toch met een schaduwrandje...
Jammer, jammer, jammer dat de avonturen van Gilles de Geus geen vervolg meer zullen krijgen...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!