Recensie Het verhaal van de Goscinny's De geboorte van een Gallier
door Catel

Als je een biografie van René Goscinny leest, dan wil je toch voornamelijk wat lezen over zijn bekendste creatie Asterix, niet?
In Pascal Ory's biografie Goscinny – bedenker van Asterix' avonturen weigert de biograaf botweg te schrijven over de Galliër, hoewel die als schaamteloos verkoopargument nadrukkelijk wél in de titel aanwezig is.
Ik kreeg uit zijn boek de indruk dat Ory een hékel had aan de Gallische krijger, in plaats daarvan bleef hij maar dooremmeren over de Kleine Nicolaas. Ook een leuke creatie van Goscinny – daar niet van – maar hoe kun je 's mans grootste wapenfeit zo ongeveer weglaten uit zijn biografie? Is het omdat Kleine Nicolaas geen strip is, en probeert Ory krampachtig aan te tonen dat Goscinny eerder een kinderboekenschrijver is dan een stripmaker?
Omdat strips niet salonfähig zijn en kinderboeken wèl?

Ik vreesde dat zo'n beetje hetzelfde ging gebeuren in de stripbiografie Het verhaal van de Goscinny's De geboorte van een Galliër. Ook hier de Gallische krijger in de titel, maar het verhaal stopt wanneer René Goscinny Asterix gecreëerd heeft. En hoezo Goscinny's? Er is toch maar één René Goscinny!
Dat laatste laat zich verklaren vanuit een feministische gedachte:
Stripmaakster Catel wil alleen strips maken met vrouwen in de hoofdrol.
Goscinny's dochter Anne is blijkbaar bevriend met haar en vroeg haar herhaalderlijk een strip over haar vader te maken. Catel weigerde om eerder genoemde reden. Ze accepteerde uiteindelijk de uitdaging door er het verhaal van René én Anne Goscinny van te maken.
Anne schrijft ook, maar in een heel ander genre dan haar beroemde vader en hoewel de pagina's die Catel aan haar wijdt van mij niet zo gehoeven hadden stoort deze insteek niet. De manier waarop zijn dochter (hij overleed toen ze nog heel jong was) naar René en zijn nalatenschap kijkt maakt het verhaal misschien zelfs wel menselijker en toegankelijker.

Het overgrote deel van het verhaal gaat over René, over diens jeugd en voornamelijk over diens strijd om het te gaan maken als striptekenaar.
Gaandeweg liet hij zijn droom strips te tékenen varen en begon hij zich te concentreren op het schríjven ervan. Daar had hij een geweldig talent voor, zoals de geschiedenis ons geleerd heeft.
Niet alleen Asterix, maar ook Lucky Luke en vele andere strips gaf hij met zijn talent een broodnodige kwaliteitsinjectie.
Hoewel de biografie stopt als Goscinny en Uderzo Asterix bedenken (en René's jarenlange strijd eindelijk vruchten afwerpt) valt er voor de Asterix-liefhebber genoeg te genieten in Het verhaal van de Goscinny's.
Kleine Nicolaas wordt – natuurlijk – genoemd, maar het gaat hier voornamelijk over de grootse stripmaker die Goscinny was.
En over de weg die hij moest afleggen om dat te worden.

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!