Recensie McCurry NY 9/11
door Jung Gi Kim & JD Morvan
(Arboris XL 3)

Steve McCurry is een selfmade fotojournalist. In NY 9/11 – het derde deel in de Arboris XL-reeks – vertelt JD Morvan (Konvooi, Lodewijk XIV) zijn levensverhaal. Hoe hij als jongeling op eigen initiatief reizen onderneemt om ter plaatse te fotograferen en verslingerd raakt aan Afghanistan en haar bewoners.
Als hij met zijn foto's de Capa-prijs in de wacht sleep komt de erkenning en wordt McCurry een gevierd fotograaf wiens foto's onder andere de cover van National Geographic sieren.
McCurry's verhaal wordt hier omlijst door twee ingrijpende gebeurtenissen waarvoor hij nou eens niet de halve wereld af hoefde te reizen: Twee terroristische aanslagen, één in Parijs en één in New York.
Ik hoef u niet te verduidelijken welke aanslagen dàt zijn.

Stom toeval dat McCurry van beiden getuige was en er foto's van kon maken. Op de dag dat de Twin towers aangevallen werden was hij nèt terug uit Tibet. Vanaf zijn eigen dakterras zag hij de getroffen torens. Zijn instinctieve éérste reactie: fotograferen. Zijn tweede: Er héén.
Zijn assistente had echter een zoomlens voor hem opgehaald en hij besloot nog even door te fotograferen. Niet lang daarna stortte de eerste toren in en Steve besefte zich dat hij zeker omgekomen zou zijn als hij gevolg had gegeven aan de aandrang zich naar de plek des onheils te begeven.
Hij legde het instorten van de tweede toren vast. Het vallen van de eerste toren kon hij niet fotograferen: hij was toen net een lens aan het verwisselen. Het blijft mensenwerk...
Misschien gaat dit boek daar nog wel meer over dan over wereldbranden, hongersnood, terroristische aanslagen en nieuwsgaring in het algemeen: Hoe het toeval een rol speelt bij dit soort fotografie.
De split-second beslissingen die nèt die ene foto of juist die speciale blik vastleggen.
McCurry had daar een goed gevoel voor, iets waarvan de in deze strip afgedrukte foto's getuigen.
Een heel stel daarvan zijn afgedrukt in – en onderdeel van – de strip en vormen een goed geheel met de tekeningen van Jung Gi Kim, die een fijne, losse tekenstijl hanteert.
Waar het normaal gesproken lastig is gebleken zulke verschillende disciplines als fotografie en strip te combineren zijn de makers er hier goed in geslaagd ze te integreren tot een kloppend geheel.

McCurry vertelt z'n verhaal in eigen woorden in het nawoord, gevolgd door een ruime keuze uit zijn portfolio. Uit dat nawoord blijkt dat McCurry zich na de aanslag op 9/11 door de terroristische daad dubbel getroffen voelde: Als Amerikaan was zijn thuisland aangevallen. Afghanistan (waar Steve zijn carrière als fotograaf begon, waar hij telkens naar terugkeerde en waar hij een speciale band mee ontwikkeld had) kreeg ogenblikkelijk de schuld van de aanslagen in de schoenen geschoven. Met alle gevolgen van dien.
De twee plekken op de wereld waar hij zich het meest thuisvoelde werden op één en hetzelfde moment snoeihard getroffen toen de twee vliegtuigen zich in de torens boorden...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!