Recensie Ongedierte HC
door Piero Macola

De meeste striplezers volgen reeksen. Dan heb je er nog een heel stel die auteurs volgen. Slechts een enkeling volgt uitgeverijen.
Dat laatste ligt misschien meer voor de hand als je in een stripwinkel werkzaam bent, waar je veel meer dan de doorsnee striplezer te maken krijgt met die uitgeverijen.
Ik kan het u aanraden: Het heeft me al op het spoor gebracht van vele interessante en mooie uitgaven. Uitgaven die ik op de titel óf de maker afgaand vermoedelijk links had laten liggen.
Maar er kan ook een addertje onder het gras zitten, want wát is een uitgeverij precies?
Soms hangt dat van één enkele man af. En als die ene man opstapt.... dan verandert het karakter van de boeken die de uitgeverij uitgeeft, of vertaalt.
Een voorbeeld: Hansje Joustra (vroeger van Oog & Blik) was een tijd de drijvende kracht achter uitgeverij Scratch. De laatste tijd vond ik de kwaliteit van de Scratch-catalogus achteruit gaan en groeide mijn waardering voor die van nieuwkomer Concerto Books.
Nogal wiedes (blijkt achteraf): Joustra is weg bij Scratch en begon bij Concerto Books!


Nou geeft Concerto Books (en Scratch) ook wel boeken uit die me wat al te kunstzinnig zijn, maar doorgaans heeft Joustra een goede neus voor talent. Zo ook bij Ongedierte van de Italiaan Piero Macola. Een gemakkelijk te doorgronden boek is het niet, hoewel het verhaal zich heel vlot laat lezen en op het eerste gezicht heel helder is. Maar wát Macola er precies mee wil zeggen valt niet zo eenvoudig onder woorden te brengen...
De sfeer is overduidelijk melancholisch. Bruno die niet goed weet wat hij met zichzelf aan moet; Anton de illegale bouwvakker die door plaatselijke koppelbazen misbruikt wordt; Maria die volgens haar dochter beter naar de stad kan verhuizen, maar moeite heeft haar plattelandswoning achter te laten...
Geen van hen lijkt het geluk (nog) gevonden te hebben.
Als Bruno en Anton elkaar per ongeluk ontmoeten – omdat Anton zich schuilhoudt in de boot die Bruno voor Maria aan het leeghalen is – komt het verhaal op gang.
Anton is op de vlucht voor Ennio, en dat is weer een oude bekende van Bruno!
Is het vanwege zijn verleden met Ennio dat Bruno besluit de vreemdeling Anton te helpen?
En die titel, op wie slaat dat precies?
Glashelder maakt Macola het niet, maar dat geeft de lezer de kans er zijn eigen gedachten op los te laten. Ongedierte is een boek waar ik – nog lang nadat ik het dichtsloeg – een beetje over na bleef mijmeren.

Het tekenwerk van Macola is fraai uitgevoerd in kleurpotlood en oogt bedrieglijk simpel. Pas als je beter kijkt zie je hoe goed de tekeningen in elkaar zitten. Lichaamshoudingen, bijvoorbeeld, worden met niet al te veel lijntjes weergegeven, maar overtuigen volledig.
Voortaan zal ik de uitgaven van Concerto Books op de voet volgen.

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!