Recensie Agent 327 integraal HC 3. 1977-1980 en 4. 1980-1986 door Martin Lodewijk

 Recensie Agent 327 integraal HC 3. 1977-1980 en 4. 1980-1986 door Martin Lodewijk

 

Recensie Agent 327 integraal HC
3. 1977-1980 en
4. 1980-1986
door Martin Lodewijk

 

De derde integrale Agent 327 bevat niets bijzonders.
Nou ja... Dossier Nachtwacht, en het dubbelavontuur Dossier Zondagskind / Zevenslaper, noem het maar niets bijzonders!
Martin Lodewijk ging in de jaren 1977-1980 gewoon door met het afleveren van puike avonturenverhalen die hij ook nog eens prachtig tekende. Wat ik natuurlijk bedoel is dat er – naast het informatieve en rijk geïllustreerde dossier – geen materiaal in te vinden is dat niet al in de reguliere reeks verscheen.

Anders is dat bij het vierde deel van Agent 327 integraal.
Daarin vinden we het dubbeldossier De gesel van Rotterdam / De ogen van Wu Manchu, De rest van de wereld min één en het Olga Lawina-verhaal De schorsing, allen bekend uit de albumreeks.
In de periode die deze vierde bundel beslaat (1980-1986) was ik natuurlijk lid van de Eppo. Als ik me goed herinner kreeg ik De gesel van Rotterdam als welkomstgeschenk en was De ogen van Wu Manchu het eerste avontuur dat ik in wekelijkse porties door de brievenbus geschoven kreeg. Vrij snel daarna was de koek – wat Agent 327 betreft – op. Een paar korte verhalen kwamen er nog, meen ik.
Goed onthouden; deze bundel bevat een hele zwik korte verhalen die het nooit tot een album schopten: Dossier Laat maar uit de Rijam-stripagenda van 1984/85 moet ik als scholier gelezen hebben (natuurlijk had ik die agenda!), maar was mij volledig ontschoten. De verhalen uit Eppo (Dossier 1984, Dossier Van dubbel nul tot less en De zwarte doos) herkende ik bij herlezing, al had ik ook ze al decennia niet meer onder ogen gehad. Die heb ik destijds toch blijkbaar vaak herlezen...

Voor de volledigheid is óók het Olga Lawina-avontuur Dossier Nondeju opgenomen, dat ooit in de Truckstar-agenda stond en door Stripschrift als Stripparel werd uitgegeven (maar reeds lang uitverkocht is geraakt). Het is niet – zoals al het overige in deze bundel – getekend en geschreven door Martin Lodewijk. En dat is te zien: Willem Vleeschouwer is hier niet op z'n best en het verhaaltje van Ruud Straatman houdt ook niet over.
Sowieso zijn de niet in album vorm gepubliceerde strips die hier afgedrukt zijn niet het beste wat Lodewijk produceerde, maar het is fijn om het nu eens allemaal bij elkaar te hebben.
In de zeer uitgebreide dossiers neemt Lodewijk met de lezer het scheppingsproces door en wijst op de vele verwijzingen (*authentiek!) die zijn werk rijk is.

Met deze vier dikke bundels is de klassieke Agent 327 nu compleet.
Maar de reeks maakt een doorstart, want Lodewijk zou naast de elf klassieke albums negen comeback-albums maken die ons in deel vijf tot en met acht nog te wachten staan...



(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!