Recensie Melvile HC 1. Het verhaal van Samuel Beauclair
door Romain Renard

Misschien heb ik teveel TV-series en films gezien in mijn leven, maar het idee achter het eerste deel van Melvile Het verhaal van Samuel Beauclair verraste me niet. Vanaf het begin had ik door hoe het zat met Sam en zijn vrouw. Niet dat ik zo scherp en knap ben, hoor...
Wie bijvoorbeeld The Bridge heeft gezien zal hetzelfde ervaren.
Dat neemt niet weg dat Melvile een prettige leeservaring kan zijn.

Samuel is een gesjeesde schrijver. Hij heeft één boek op zijn naam staan, heeft last van writers block en is mentaal ingestort. Hij trekt zich op een god verlaten plek terug om te trachten zijn leven weer op de rails te krijgen. Dankzij een schilderklus bij David en Rachel klimt hij langzaam uit het dal omhoog.

De manier waarop Romain Renard zijn verhaal vertelt is prettig. In een rustig tempo leert de lezer Samuel beter kennen, en per pagina groeit de sympathie voor deze hoofdpersoon.
Er is ook vooral grafisch veel te genieten: Romain Renard (de zoon van Claude Renard, die een driental pagina's in dit album voor zijn rekening neemt) schildert zijn platen in sombere maar stemmige herfstkleuren. De auteur gaat zelfs zover dat hij muziek schreef en opnam om de sfeer van het verhaal te ondersteunen.
Die muziek is via moderne middelen als I-tunes of app te beluisteren en daar hebben Strip-Apen geen kaas van gegeten.
Uitgever: had er een eenvoudig CD'tje bij gedaan, wat kost dat nou helemaal tegenwoordig?
Maar goed strip en muziek laten zich sowieso lastig combineren, zoals in het verleden gedane experimenten al uitwezen.
Visueel en inhoudelijk is Melvile sterk genoeg om het ook zonder die muziek te kunnen waarderen.

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!