Recensie Het reigersnest HC
door Michael Olbrechts

Michaël Olbrechts komt – na De allerlaatste tijger – met zijn tweede stripalbum Het reigersnest. Een beste graphic novel van 90 pagina's en volledig ambachtelijk ingekleurd.
Het tekenwerk van Olbrechts ziet er goed uit, je kunt zien dat hij geniet van het tekenen van dieren – iets dat hij in dit album veelvuldig doet.

Arend gaat na een moeilijke periode wat bijkomen op het platteland. Hij ziet het tot rust komen bijna als een heilige opdracht en gooit zich met zoveel vuur op het buitenleven dat het bijna pijn doet.
Om te zien, bedoel ik.
Voor Arend is het zéker pijnlijk, na een poging een boomwortel uit de grond te trekken gaat hij finaal door z'n rug.
Hoewel hij 's nachts last heeft van levendige en angstaanjagende dromen is Arend ergens wel blij met deze ontwikkeling: Vreselijk dromen is een verbetering ten opzichte van helemaal niet slapen!

Gaandeweg komt de lezer te weten wat Arend over het randje duwde en Olbrechts vertelt zijn verhaal met veel sympathie voor zijn hoofdrolspeler. De lezer kan niet anders concluderen dat Arend wel een beetje een sneu type is en de vraag werpt zich op of het – als Arend een beetje gekalmeerd is – ooit goed zal komen tussen Arend en de wereld...
En misschien wil Arend ook helemaal niet terug naar de oude situatie: Hij voelt zich in de natuur véél beter op zijn plek dan op kantoor.

De oplossing die Olbrechts kiest is triest, maar ergens ook wel mooi.
Zelfs voor die arme Arend is het misschien wel de beste optie...

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!