Recensie Atom Agency HC 1. De juwelen van Begum door Olivier Schwartz & Yann

Recensie Atom Agency HC 1. De juwelen van Begum door Olivier Schwartz & Yann

 

Recensie Atom Agency HC 1. De juwelen van Begum
door Olivier Schwartz & Yann

 

Yann (Yann le Pennetier) begon zijn lange, lange carrière als stripschrijver al in de jaren tachtig bij het weekblad Robbedoes.
Anno 2019 is hij nog steeds regelmatig met nieuwe producties te vinden in de stripwinkels. Als je 'Yann' intikt in onze webshop heb je zomaar 150 hits te pakken!
Yann is dan ook een veelpoeper. Getalenteerd, zeker, maar zijn scenario's vind ik niet altíjd even sterk. Neem nou bijvoorbeeld de Robbedoes Oneshots die hij maakte in samenwerking met Olivier Schwartz. Op het concept viel niets aan te merken, maar Yann's uitwerking miste het doel volledig.
Jammer, want het tekenwerk van Olivier Schwartz was fantastisch. Die hanteert de zogenaamde 'atoomstijl'. Wat is dat eigenlijk, de atoomstijl?
Welnu, een manier van tekenen die gebaseerd is op de Franco-Belgische stijl die groot werd gemaakt bij het weekblad Robbedoes in de jaren vijftig. Voorop liep natuurlijk André Franquin met de titelstrip Robbedoes maar ook mensen als Peyo (Johan & Pirrewiet), Will (Baard & Kale) en Maurice Tillieux (Guus Slim) werkten in een soortgelijke stijl. Eigenlijk deed íedereen bij Dupuis Franquin na...
Had die het dan helemaal zélf bedacht? Nee... hij stond weer – net als zijn leeftijdgenoten – op de schouders van Jijé, van wie hij Robbedoes had overgenomen.
In de jaren tachtig greep een nieuwe lichting tekenaars terug op de typische jaren '50-stijl van Franquin en zijn navolgers. Ze gooiden er echter een flinke scheut Jijé bij doorheen. Als je vandaag de dag diens tekenwerk bekijkt begrijp je misschien niet zo goed wat daar nou de aantrekkingskracht van was, want Jijé werkte snel en soms nogal slordig. Maar met name de manier waarop Jijé de wijde broeken uit die tijd op papier zette en de typische, lange nekken die hij tekende werden door de nieuwe lichting extra zwaar aangezet, die daarmee waarschijnlijk per ongeluk een heel herkenbare en aparte tekenstijl creëerden die de term atoomstijl meekreeg. Yves Chaland was de beste atoomstijl-tekenaar, gevolgd door o.a. Serge Clerc en Daniël Torres.
Waarom het de atoomstijl werd genoemd? Tja... 1958, wereldtentoonstelling Brussel, het Atomium, misschien? Omdat het er atoom-snel uitzag? Wie weet...
In ieder geval is de term 100% van toepassing op het tekenwerk van Olivier Schwartz, die niet voor niets de avonturen van Jijé, Morris & Franquin in Amerika op papier mocht zetten voor de strip Gringos locos (ook al op tekst van Yann).
Dat hun jongste samenwerking Atom Agency heet is geen toeval, lijkt me.

 

En tjonge, wat is Atom Agency een enorme vooruitgang in vergelijking met de Robbedoes Oneshots die ze samen maakten. Met het tekenwerk daarvan was he-le-maal niets mis, maar het verhaal is hier veel helderder en vele malen beter.
Atom Vercorian wil graag detective worden, zijn vader, hoofdcommisaris bij de politie, is tegen.
Detective vs. politie-agent, waar kennen we dat van? Als Atom inderdaad zijn Agency opricht wordt hij bijgestaan door een potige vent en een knappe secretaresse. Waar kennen we dat van?
Het ligt er dik bovenop: Atom = Guus Slim, zijn pa = Inspecteur Spek, Mimi = Kersensteeltje en Jojo = Vlinder.
Maar dat geeft niet, want met De juwelen van Begum levert Yann een hartstikke leuk scenario af. Tillieux-fans keken uit naar het onlangs uitgegeven tweede avontuur van Paul Panter De vrachtwagens van de duivel – waar Tillieux destijds maar 8 pagina's van voltooide – maar dit album is van de twee absoluut het betere!
Atom Agency heeft alles wat een goede avonturenstrip moet hebben: Leuke karakters die op natuurlijke wijze het verhaal ingeloodst worden, een degelijk plot, een onverwacht origineel einde en bovenal... dat fantastische soepele tekenwerk van Olivier Schwartz.



(HH)

Interesse? Koop het album hier!