Recensie Totem HC
door Mikael Ross & Nicolas Wouters

Wat in Nederland het corps is, is in België de padvinderij. Zo ongeveer dan toch.
Bij ons ten lande heeft de vereninging van Baden Powell behoorlijk aan populariteit ingeboet, maar niet bij onze zuiderburen.
Een belangrijk ritueel bij de padvinders is schijnbaar het vinden van je totemdier, waarbij je je scoutnaam krijgt...


Louis belandt tegen zijn zin in een scouting zomerkamp als zijn broertje ernstig ziek wordt.
Het lukt hem maar moeilijk een plekje voor zichzelf op te eisen in de groep, maar hij weet een zeker respect af te dwingen door zonder blikken of blozen de kip voor het avondeten te slachten. Heel volwassen, maar eigenlijk is Louis nog een kind dat vooral hier niet wil zijn! Hij wil maar één ding: Naar huis, naar zijn broertje.
De sfeer is sowieso extreem grimmig in het kamp. Er wordt geterroriseerd, geblowd en gerukt dat het een lieve lust heeft. Wie denkt dat padvinders vooral braaf zijn komt hier bedrogen uit. Het is rotweer en kampleidster Goudvink worstelt zo met haar eigen problemen als een exgeliefde vlakbij haar kamp opgeslagen blijkt te hebben.
En dan schijnt er ook nog een wild beest rond het kamp te sluipen, ontsnapt uit de dierentuin.

 
Louis raakt overprikkeld: de animositeit, de frustratie, de in het kamp aanwezige pornoblaadjes, alcohol en wiet, de regen, de ziekte van Thomas. Het wordt hem allemaal teveel. Bij het totemiseren krijgt de overspannen Louis niet alleen de náám Vos, maar gaat hij zich ook als zo'n wild dier gedragen. Hij vlucht.
Goudvink ziet haar eigen demonen onder ogen en gaat hem zoeken.
Op indrukwekkende wijze weet tekenaar Mikael Ross Louis' verwarring en paranoia in beeld te brengen, heel sfeervol en expressief allemaal.
Het verhaal van Nicolas Wouters laat de lezer voldoende ruimte om er een eigen invulling aan te geven en daarmee wordt Totem meer dan een verhaal over één enkel jongetje met een ziek broertje...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!