Recensie Smurfen integraal HC 1 1958-1966 door Peyo & Yvan Delporte

 

Recensie Smurfen integraal HC 1 1958-1966 door Peyo & Yvan Delporte

 

Recensie Smurfen integraal HC 1 1958-1966
door Peyo & Yvan Delporte

 

Het succesverhaal van de Smurfen heeft een triest randje.
De onvoorstelbare populariteit van de als eenmalige bijfiguurtjes gecreëerde blauwe wezentjes dwong schrijver en tekenaar Peyo afscheid te nemen van zijn geliede Johan en Pirrewiet-strip. Er zat meer geld in de Smurfen, al vermoed ik dat geld niet eens zozeer Peyo's belangrijkste drijfveer was om al zijn aandacht op de Smurfen te richten. Uit het dossier in de eerste integrale bundel van de Smurfen blijkt dat Peyo maar heel moeilijk 'nee' kon zeggen en iedereen in zijn professionele omgeving zeurde hem aan de kop om Smurfen, Smurfen, Smurfen.
Het plaatste hem voor nog een ánder probleem: De Smurfen waren niet bedoeld als albumstrip, wat moest hij in godesnaam voor verhalen met hen gaan euh... smurfen?
De oplossing werd aanvankelijk gezocht in het mini-album, een bijlage die jarenlang in het weekblad Robbedoes stond.
De lezer kon er zelf een albumpje van knippen en plakken. Maar ook daarmee namen uitgever en lezers geen genoegen: Albums moesten er komen. Peyo nam de duizendpoot Yvan Delporte op in zijn team en samen creëerden ze de onverwoestbare verhalen die nu in Smurfen integraal 1958-1966 opgenomen zijn.
Bovenstaande verklaart ook de relatief lange ontstaansgeschiedenis van deze vier albums. De auteurs waren acht jaar zoet met het zoeken naar de juiste formule en het herbewerken van de mini-albums tot langere verhalen die geschikt waren voor albumpublicatie.


Toch voelden de verhalen in deze bundel allerminst geforceerd aan. Peyo is en blijft een meesterverteller die zelfs met een zeer mager gegeven (wees eerlijk, het basisgegeven van de Smurfen is héél, heel simpel) toch onderhoudende verhalen weet af te leveren.
Dat is grotendeels ook te danken aan het tekenwerk. Onvoorstelbaar hoe effectief Peyo hier werkt!
Er staan eigenlijk nauwelijks lijntjes in de hokjes, maar elk lijntje is raak.
Bij herlezing valt ook op dat niet alles bij De Smurfen zo snoezig is als je zou vermoeden... Er heerst een soort pest, Smurfen komen in de greep van 'het kwaad' en er lopen anarchistische Smurfen en zelfs een dictatorsmurf in het album rond.
Deze bundel bevat verder het eerste optreden van Gargamel, de Smurfin, de Brilsmurf, de Moppersmurf, enzovoorts.


Prachtig uitgegeven, zoals vrijwel alle integrales tegenwoordig, met een uitvoerig en informatief dossier.
Het is een beetje jammer dat uitgeverij Standaard
in plaats van de gebruikelijke stripletter een vrij lelijke computerlettering gebruikt, maar verder: Heerlijk!


(HH)

Interesse? Koop het album hier!