Recensie Nestor Burma 12 HC Blauw bloed door Emmanuel Moynot naar Jacques Tardi & Leo Malet

Recensie Nestor Burma 12 HC Blauw bloed door Emmanuel Moynot naar Jacques Tardi & Leo Malet
 

 

Recensie Nestor Burma 12 HC Blauw bloed
door Emmanuel Moynot naar Jacques Tardi & Leo Malet

 

Emmanuel Moynot breit rustig voort aan de reeks Nestor Burma, die hij overnam van Jacques Tardi. Hoewel er natuurlijk voor geoefende ogen verschillen op te merken zijn tussen Tardi's tekenstijl en die van Moynot, sluit het tekenwerk van Moynot toch heel mooi aan bij dat van zijn voorganger. Met name in de eerste albums die hij tekende lag het heel dicht tegen elkaar aan. Vijf albums verder veroorlooft Moynot zich meer vrijheid en zet hij de tekeningen iets meer naar eigen hand.
Niks mis mee. Er is echter een ánder levensgroot verschil tussen de albums van beide auteurs: Moynot's albums zijn in kleur, die van Tardi in zwart-wit.
Commercieel gezien waarschijnlijk een goede zet – we hebben klanten die wel de Moynot-Nestor Burma kopen, maar de Tarid's laten staan – maar toch ben ik er nog niet uit of het artistiek gezien een vooruitgang is.
Van mij mocht de reeks eigenlijk kleurloos blijven.


Met name in het meest recente album Blauw bloed vind ik de inkleuring eerder een min- dan een pluspunt voor de strip. Misschien heeft inkleurster Chantal Quillec iets te nadrukkelijk geprobeerd de zonnige sfeer van Cannes te treffen?
Want deze Nestor Burma speelt zich nu eens niet af in het grauwe Parijs, maar in een zonvergoten stad aan de Middellandse Zee.
Die zon, dat was de reden dat Burma deze opdracht aannam. Helaas blijkt zijn opdrachtgever
nog voor Burma zich bij hem kan melden al overleden. Als een politieman aan Nestor vraagt waarom de overledene hem in dienst nam antwoordt die: 'Om hem te beschermen.' 'Puik werk', laat de politieman daar adrem op volgen. Het is één van de vele momenten waarop Moynot er blijk van geeft ijzersterke dialogen te kunnen schrijven, die tegelijkertijd droogkomisch en terzake doend zijn.
Het verhaal van Leo Malet is – als altijd – niet in één of twee zinnen uit te leggen en de lezer moet goed het koppie erbij houden. Toch een prima strip en Nestor Burma blijft – ook in de handen van Moynot – een ijzersterk karakter.



(HH)

Interesse? Koop het album hier!