Recensie Asterix 37 De race door de laars
door Didier Conrad & Jean-Yves Ferri
naar Uderzo & Goscinny SC & Luxe

Er is een mooie luxe uitgekomen van de nieuwste Asterix De race door de laars. Fraaie uitvoering, het hele album in kleur, een albumdik dossier van 36 pagina's en het gehele album in schetsvorm.
Met name dat laastste is interessant. Niet alleen omdat Didier Conrad leuk tekent en je een kijkje krijgt in de keuken van de tekenaar, maar vooral omdat ik de Franstalige tekst niet kan lezen en met behulp van de tekeningen m'n eigen verhaal kan verzinnen.
Want hoe slecht het ook gesteld is met je fantasie, echt élk verhaal dat je zelf verzint is beter dan wat de scenarist ons hier voorschotelt.
Je snapt niet hoe ze zo'n kluns als Jean-Yves Ferri Asterix in handen hebben kunnen geven.

De race om de laars is echt nérgens leuk. De grappen – als ze die titel überhaupt waardig zijn – zijn zo vergezocht dat de bedoeling je ontgaat en de dialogen zijn bar, bar slecht. Een plot is er niet, tenminste geen geloofwaardig plot. Ik heb geprobeerd het boek onbevooroordeeld te lezen maar al snel bekroop me de vraag: Wat zit ik hier nou eigenlijk te lezen?
Is dit een parodie op een Formule 1 race? En als dat zo is, waarom is dat dan niet duidelijker? En waarom doen de Galliërs daar aan mee? Romeintje pesten is in dit verhaal de enige drijfveer van de eens zo trotse en vindingrijke Galliërs. Jammer. Geloof de kranten die enthousiast zijn over dit verhaal maar niet. Het is een teleurstelling.
Maar die luxe, die is best mooi.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!