Recensie Azimut HC
1. Avonturiers van de verloren tijd
2. Laat de schoonheid sterven
3. De vadsipotami van de nihil
door Andreae & Wilfrid Lupano

De belevingswereld van stripschrijver Wilfrid Lupano is een wonderlijke, dat wisten we al uit strips als Krasse knarren, De Engelsman die niet van vuurwapens houdt en Het rechte pad, maar zo uit de bocht vliegen als hij doet met Azimut deed hij niet eerder. De reeks doet denken aan Alice in Wonderland of aan de films van Terry Gilliam. Er hupt een wit konijn in rond en de scène in het eerste deel waarin voormalig aanstaande koningin Manie uit haar jurk stapt en daarmee ontsnapt aan haar executie maakte indruk op ons.
Gilliams Baron van Munchhaussen heeft ongetwijfeld opgestaan toen Lupano aan het scenario zat te schrijven, want die ontsnapte net als Manie met behulp van een ballon gemaakt van kledingstukken.
Een beetje vreemd, maar wél lekker.

De met het eerste deel ingeslagen weg wordt in de volgende twee delen voortgezet. Tekenaar Andreae zet de fantasie van Lupano om in prachtige beelden en er lijkt geen grens te zijn aan beider verbeelding.
Mooi allemaal, maar laten we hopen dat het niet blijft bij het opeenstapelen van ongerijmdheden en dat dit alles wel naar een conclusie en einde leidt.
Want losgeslagen fantasie moet toch ergens weer geankerd worden om interessant te blijven...
Maar Lupano kennende komt dat allemaal best goed.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!