Recensie De terugkeer HC
door Bruno Duhamel

Stripmaker Bruno Duhamel loopt – volgens een Franse site over strips – al enige tijd mee in de stripwereld, maar hier in Nederland kennen we hem slechts van één Toog-album. Die uitgeverij was geen lang leven beschoren en Bruno's strip Kochka bleef lange tijd zijn enige in het Nederlands vertaalde werk. Tot – letterlijk – De terugkeer. Als de kwaliteit van dit Saga-album representatief is voor de rest van Bruno's oeuvre, dan is het bijzonder jammer dat er niet meer werk van Duhamel vertaald werd...


Duhamel vertelt hier het verhaal de beroemde kunstenaar Cristobal, die opgroeit op een vulkaan-eiland, furore maakt in New York en op latere leeftijd terugkeert om op het eiland geërgerd vast te stellen dat het toerisme en de commercie 'zijn' eiland aan het verwoesten zijn. Hij besluit er iets aan te doen en met enkele beroemde (en rijke) vrienden steekt hij een stokje voor de bouw van lelijke toeristenhotels. Ze bouwen kleinschaliger bungalows die organischer opgaan in het landschap.
Maar Cristobal raakt geobsedeerd en wil het héle eiland tot zijn kunstwerk maken.
Het hoeft geen betoog dat hij daarbij dreigt uit de bocht te vliegen.
Ook dát mag u letterlijk nemen.


Duhamel benadrukt in het voorwoord expliciet dat zijn kunstenaar Cristobal fictief is, al baseerde hij zich wel op het leven van een échte kunstenaar. César Manrique queeste zijn geboorte-eiland tot kunstwerk te maken was de inspiratie voor Duhamel's verhaal, maar hij besloot na lang wikken en wegen Manrique los te laten en met hetzelfde gegeven een eigen verhaal te vertellen.
Daar slaagt hij meer prima in. Ook qua tekenwerk. Hij hanteert een licht karikaturale stijl, die uitstekend werkt bij dit soort 'realistische' verhalen en die enigszins vergelijkbaar is met strips als Silas Corey, De wezentrein en Soda.
Cristobal is een gecompliceerde figuur – zoals dat bij kunstenaars vaak het geval is – en wordt door Duhamel heel overtuigend op papier gezet. Cristobal's ego is groot, net als zijn gedrevenheid, maar een eiland trekt zich van dergelijke menselijke zaken zeer weinig aan...
Het eiland mag dan aan de basis staan van Cristobal's kunst, ze laat zich niet inlijven en aan de ketting leggen door zoiets nietigs als een mens.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!