Recensie De adoptie HC 01 Qinaya
door Arno Monin & Zidrou

Gabriël is een slager in ruste. Het liefst wordt hij dan ook met rust gelaten. Hij houdt van lezen en gaat eens per week trimmen (en daarna de verloren calorieën weer feestelijk aanvullen bij restaurant Le Senegal) met de Geegees, collega-gepensioneerden die vroeger de hele buurt letterlijk 'in leven' hielden met hun levensmiddelen. Gaston en Gerard hadden respectievelijk een kaaswinkel en een bakkerij.
Gabriël gedraagt zich nogal grumpy als er zich een feestelijke gebeurtenis voordoet.
Zijn adoptie-kleindochter arriveert uit het door aardbevingen getroffen Peru. Gabriël ziet het allemaal niet zitten, hij heeft een lastige relatie met zijn zoon en denkt het zijne over het adopteren van kinderen uit andere werelddelen.
Zijn enige gedachte als hij uit de auto stapt om zich naar de aankomsthal te begeven: 'Het wordt een rotzomer'!
Dat blijkt mee te vallen. Iedereen is meteen óm bij het zien van de kleine Qinaya, maar hoewel Gabriël wat meer tijd nodig heeft, raakt ook hij stukje bij beetje verknocht aan zijn Peruaanse kleindochter...


Zidrou en Arno Monin (De wilde vlucht, Het vervloekte kind) werkten eerder samen voor het album Merci. Best een geslaagd stripalbum, maar met De adoptie overtreffen ze zichzelf op alle fronten.
Het tekenwerk van Monin is heel expressief, hij werkt heel effectief met bladspiegel en close-ups en zijn inkleuring is prachtig.
Zidrou is Zidrou, de man lijkt niet in staat slecht werk af te leveren. Zijn grote kracht is dat hij met hele kleine beetje informatie zijn personages een heel leven meegeeft dat je haast terloops gewaar wordt. Zidrou's personages zijn zeer levensecht en menselijk. Ook van Gabriël maakt Zidrou een echt karakter, dat van binnen niet zo hard is als hij zich van buiten voordoet. Des te harder komt het aan als Zidrou aan het eind van dit eerste deel (van een tweeluik) Gabriël opnieuw laat denken: 'Het wordt een rotzomer!'

(HH)

Interesse? Koop het album hier!