Recensie Caravaggio 1 HC Met degen en palet
door Milo Manara

Manara is terug! De Italiaanse grootmeester van de ondeugende strip heeft na Borgia de smaak te pakken gekregen en waagt zich aan een nieuw historisch project. Over een ándere Italiaanse grootmeester Michelangelo Merisi da Caravaggio, een schilder die leefde van 1571 tot 1610.
Net als veel genieën was Caravaggio een eigengereid mannetje en juist die karaktereigenschap maakt een strip rond zijn persoon de moeite waard.
Manara verzint er namelijk niet al teveel omheen: Hij vertelt Caravaggio's levensverhaal vanaf diens aankomst in Rome zonder poespas.


Caravaggio maakt op zijn eerste dag in de stad meteen een aantal vrienden, maar helaas ook een paar vijanden.
Met name Rannucio kan zijn bloed wel drinken... Als Caravaggio eindelijk het recht verworven heeft een degen te dragen loopt het op een confrontatie uit en doodt hij Rannucio, hetgeen hem dwingt Rome weer te verlaten. Als de gesmeerde bliksem!
Met degen en palet, het eerste deel van een tweeluik, speelt zich tussen zijn aankomst in- en vertrek uit Rome af.
Manara zou Manara niet zijn als hij niet ook in dit album de gelegenheid te baat nam om de voor hem zo kenmerkende vrouwenbillen te tekenen. Manara's kontjes zijn al jaren hetzelfde, maar hij kan er maar geen genoeg van krijgen. De strip is niet erotisch, zoals veel van zijn andere werk, maar de manier waarop sommige van zijn vrouwspersonen zich uit hun kleding weten te kronkelen is toch prikkelend te noemen.
Wat belangrijker is, is dat Milo Manara zich hier bewijst als scenarist. Hij tekende al eerder op eigen scenario, maar bij zijn erotische strips had dat weinig om het lijf en zijn Guiseppe Bergman vond ik qua verhaal toch maar zozo.
Met Caravaggio benadert hij weliswaar niet het schrijfniveau van Jododrowsky (die Borgia voor hem schreef), maar komt hij dicht genoeg in de buurt om serieus genomen te worden. Zijn fabelhaftige tekenwerk doet de rest; zijn inkleuring is het kersje op de taart.

(HH)

Interesse? Koop het album hier!