Recensie Tex Willer
3 Treinroof! door Jose Ortiz & Claudio Nizzo &
De vier moordenaars 1 t/m 4 door Joe Kubert & Claudio Nizzo

De derde dikke Tex Willer bundel is – evenals de twee eerder door uitgeverij Hum uitgegeven albums – weer een 'dikke' aanrader. 226 Pagina's zwart-wit (dat wel) over een overval op een geldtransport per trein. Het leest als... tja... een trein.
Het tekenwerk is deze keer in de bekwame handen van José Ortiz, een Spanjaard die we in Nederland kennen van de strip Hombre en een paar losse albums, maar waar helaas erg weinig van vertaald is. Hij is trouwens een kleine anderhalf jaar geleden overleden...
Ortiz is (was) bijzonder goed in gruizige koppen. Hij arceert zich een ongeluk op de vele boeventronies die dit verhaal kent. Sommige van zijn portretten staan zo vól lijntjes dat er nauwelijks nog maagdelijk wit op de tekeningen te bekennen is. Alleen het gelaat van Tex blijft – zo hoort dat bij westernhelden – redelijk vrij van inkt en vuil.
Maar geen klachten hoor: het tekenwerk is meer dan prima!

In die te overvallen trein zitten toevallig (nou ja...) Tex Willer en Kit Carson, die gezellig kibbelen over al dan niet slapen in 'zo'n krakende rammelkast'. De dialogen zijn weer bijzonder vermakelijk.
Natuurlijk kunnen de heren Rangers het niet laten zich met de overvallers te bemoeien en schrijver Claudio Nizzi houdt hen beiden – én de lezer – lekker bezig. Dat het goed afloopt en dat het recht zegeviert zal u niet verbazen, de inventiviteit waarmee Nizzi je op een dwaalspoor zet wél.
Hoewel hij – door de communicatie tussen de treinovervallers – al vrij snel het plot vrij lijkt te geven duurt het tot over de helft van dit album (pagina 125) voor je precies weet hoe de vork in de steel zit.
Ook daarna houden Nizzi en Ortiz de vaart er – letterlijk – in, waarbij de komische noot niet vergeten wordt. Let maar eens op de rol van de postkoetsbestuurder...

Nu de blik dankzij deze bundels weer even op Tex gericht is besefte ik dat er al eerder een wederopstanding van deze schijnbaar onverwoestbare held heeft plaatsgevonden. In 2003/2004 gaf uitgeverij Prestige vier albums uit, in kleur. De vier moordenaars werd net als Treinroof! geschreven door Claudio Nizzo en getekend door de Amerikaanse veteraan Joe Kubert (o.a. bekend van Tarzan). Zijn tekenwerk maakt een licht gehaaste indruk – Kubert werkte graag snel – maar verraadt zijn immense talent. Zelfs in ogenschijnlijk op het papier gekwakte tekeningen weet Kubert met een paar lijntjes ontzettend veel karakter proppen.
De vier moordenaars is een verhaal van gelijke lengte als de drie nu door Hum uitgegeven verhalen en het betreft ook een vertaalde Italiaanse Tex Willer annual.
De vier moordenaars is een wraak-verhaal. Tex bezoekt wat oude vrienden, die vlak voor zijn komst door vier moordenaars (u zag het aankomen) zijn omgebracht. Tex zet de achtervolging in, die wordt bemoeilijkt doordat het viertal zich opsplitst, maar waarmee dit avontuur garant staat voor afwisseling.
Voor wie – net als ik – aanvankelijk de eerste comeback van Tex gemist heeft of aan zich voorbij liet gaan:
De Strip-Aap heeft er nog een paar setjes van op weten te duikelen...

(HH)

Interesse? Koop het album hier!