Recensie Tyler Cross HC
door Bruno & Fabien Nury

Dat de vóórkant van een boek belangrijk is voor de verkoop weet iedereen (al geven uitgevers daar niet altijd blijk van), maar ook de achterkant kan van belang zijn. Wie een boek staat te bekijken draait 'm vaak bijna werktuigelijk om; want traditioneel vind je op de achterkant méér informatie over het gebodene.
Bij series is dat niet zo nodig, de potentiële klant kent vaak de eerdere delen uit de reeks al en weet dus ongeveer wat hij of zij mag verwachten. Bij nieuwe strips en met name bij op zichzelf staande album zou iets meer informatie op de achterpagina geen overbodige luxe zijn.
Als er al tekst op te vinden is, dan is 't vaak een cryptische, uit het verband gerukte zin die – hoewel niet gespeend van poëzie – je niet wijzer maakt over de aard van het verhaal.
Uitgeverij Dargaud maakte zich in het verleden vaak schuldig aan het hierboven beschrevene, maar hoewel ook hier de informatie beperkt is, treffen ze met de achterkant van Tyler Cross doel:

'Tyler Cross vervoert 17 kilo heroïne, met een straatwaarde van een half miljoen.
Hij heeft exact 21 dollar en 80 cent op zak.
Hij beseft de ironie van de zaak en komt in actie.'

Ik zag meteen een spijkerharde misdaadstrip voor me. Een Coen brothers-film, maar dan op papier.
Zo eentje waarbij alles uit de hand loopt.
En dat is precies wat je met Tyler Cross voorgeschoteld krijgt!

Tyler's opdracht om 20 kilo heroïne van de Italiaan Tony Scarfo in te pikken slaagt slechts gedeeltelijk.
3 Van de 20 kilo is per ongeluk verbrand en Tyler's collega's hebben het loodje gelegd.
Als zijn auto het dan ook nog begeeft bevindt Tyler zich midden in de woestijn, zonder vervoer en met die 21,80 dollar op zak.
In het dorp Black Rock gaat hij op zoek naar 'wheels', maar raakt betrokken bij een oude vete die weer oplaait tussen de machtige Pragg-familie en garagehouder Joe Bidwell als diens dochter van plan is te trouwen met de oudste zoon van zijn aartsvijand Spencer Pragg.
Joe is er zwaar op tegen en wil het hoe dan ook voorkomen.
De Praggs willen dat het doorgaat, tegen elke prijs.
Stella Bidwell zelf krijgt bedenkingen.
En Tyler Cross?
Die kan het geen reet schelen of die stomme trien gaat trouwen of niet.
Hij wil zo snel mogelijk Black Rock verlaten!
Je begrijpt dat het noodlot daar een stokje voor steekt...

De tekeningen van Brüno ogen naief; hij tekent vreemde koppen en lijkt de proporties van zijn figuren niet altijd even goed onder controle te hebben. Toch weet hij heel goed wat hij doet en draagt die vervreemding bij aan de sfeer van zijn strips. Vreemd genoeg lenen zijn met vette lijnen aangezette overzichtelijke tekeningen zich juist heel goed voor emotioneel beladen en gewelddadige strips.
Zijn eerdere samenwerking met Fabien Nury Atar Güll vond ik ook al een dijk van een album en hoewel de heren het met Tyler Cross over een heel andere boeg gooien overtuigt ook dit album op all fronten.
De 'platte' maar stemmige inkleuring van Laurence Croix draagt bij aan het overall effect.
Gewel(da)dig verhaal, ergens tussen Bloedbruiloft en Hold-up.
Interessante karakters en een plot waar de 'held' samen met de lezer haast achteloos per ongeluk in verzeild raakt. Er heelhuids en onaangedaan weer úit komen blijkt lastiger...
Een overdonderende strip waarin alles klopt!

(HH)