Recensie Rosinski monografie HC
door Grzegorz Rosinski & Patrick Gaumer

December is een drukke maand, ook voor uw recensent. Nou ja eerlijk gezegd: ik ben altijd druk. Zo druk dat ik er slechts met moeite in slaag elke week een paar stripalbums te lezen. Boeken zoals de monografie van Rosinski, daar kom ik al helemaal niet aan toe!
Gelukkig had ik aan het einde van 2013 zo maar ineens een aantal avonden niets te doen. Ik besloot de TV en de DVDspeler maar eens een keer uit te laten en installeerde met met het 400-pagina's tellende overzicht over Grzegors Rosinski's leven op de bank.
Nadeel van zo'n 'stoeptegel': het leest niet erg gemakkelijk. Voordeel van zo'n 'stoeptegel': de auteurs kunnen er verschrikkelijk veel informatie en illustraties in kwijt. Daar is dan ook niet op bezuinigd. Rosinski's carriere is in woord en beeld te volgen van zijn geboorte tot 2012 en doet al zijn levensfases aan. Zijn studie aan de kunstacademie, zijn werk als illustrator in Polen, zijn eerste strips voor het buitenland, Thorgal, Hans, De Chninkel, De klaagzang van de verloren gewesten, Western, De wraak van Graaf Skarberk en De werelden van Thorgal. Van alle strips zien we schetsen, voorbereidend werk, coverontwerpen en olieverfschilderijen: Een uitputtend overzicht qua beeld.

De tekst – en dat is opvallend – is niet geschreven door een biograaf of kenner, maar bestaat uit een immens interview met Rosinski zelf en een aantal kleinere interviews met zijn scenaristen en de tekenaars die zijn series overnamen.
Rosinski vertelt heel openhartig over zijn leven, het ontstaan van zijn stripseries, zijn verhuizing over het IJzeren Gordijn, zijn passie voor kunst en zijn drang naar vernieuwing en experimenteren.
70 Jaar oud is de man ten tijde van de interviews en hij denkt er niet aan te stoppen.
Het blijft een raadsel hoe het komt dat vrijwel de gehele mensheid niet kan wachten tot ze met de VUT kunnen, terwijl striptekenaars maar door blijven tekenen. Tot ze erbij neervallen...
Uit dit boek spreekt de enorme passie de Rosinski heeft voor tekenen en schilderen, maar ook voor het stripverhaal. In Polen kreeg hij nauwelijks de kans iets met strips te doen. Strips werden beschouwd als Westers, verdacht. Als je je bedenkt dat hij al bijna veertig was toen hij in z'n eentje verhuisde naar België en daarbij zijn gezin achterliet tot de mogelijkheid zich aandiende hen over te laten komen, dan besef je je 't offer dat hij bracht. Temeer omdat terugkeer niet mogelijk was. Wie denkt dat zijn motieven daarbij enkel financiëel waren heeft het mis. Thorgal leverde – ongelofelijk maar waar – aanvankelijk bijna niets op voor de auteurs.
Dat is inmiddels wel anders en Rosinski heeft goed geboerd, maar nergens doet hij groots of opschepperig.
Het beeld dat je middels dit boek van hem krijgt is dat van een groot kunstenaar en een bijzonder sympathiek mens.
Patrick Gaumer, de interviewer is waanzinnig goed ingevoerd in de materie, zijn vertaler minder goed in het Nederlands: De tekst is bij vlagen nogal Vlaams; de bijschriften bij de illustraties zijn soms van ergerlijke joligheid en de opmaak van de tekst is niet helemaal gelukkig maar inhoudelijk valt er op dit boek niets af te dingen.
Rosinski is een groot stripmaker en kunstenaar, dit eerbetoon meer dan waard. Bovendien is zijn leven en werk interessant genoeg om dit boek tot het eind toe lezenswaardig te maken.
Eind dit jaar weer zo'n boek en ik maak er graag een paar avonden voor vrij!

(HH)