Recensie Airborne 44 HC
7. Verloren generatie &
8. Op onze puinhopen
door Philippe Jarbinet

Over een oorlog valt natuurlijk niets goeds te zeggen, maar zelden boekte de mens zoveel technologische vooruitgang als door het oorlogvoeren.
Kan een oorlog tóch iets goeds tot gevolg hebben?
De eerste mens in de ruimte, de eerste mens op de maan: het begon allemaal in Peenemünde, Duitsland met een onbeperkt budget van de führer. Daar ontwikkelde Werner von Braun zijn V2-raketten. Vernietigingswapens, maar dezelfde techniek kon ook voor vreedzamer doeleinden aangewend worden. Toen de oorlog op z'n einde liep wemelde het in Nazi-Duitsland dan ook van de Amerikanen en Russen die joegen op Duitse raketgeleerden en andere technici: Operatie Paperclip.
Niet voor niets sloeg een Amerikaanse generaal, toen Gagarin – een Rus! – als eerste de ruimte in ging, kwaad met de vuist op tafel terwijl hij riep: 'Damn, we got the wrong Germans!'
Dat de Amerikanen tóch de juiste Duitsers hadden bleek toen ze als eerste op de maan wisten te landen. Die vrijwel naadloze overgang van de Tweede Wereldoorlog naar de Space-race wordt belicht in het zevende en achtste deel van de serie Airborne 44.

Het verhaal van Philippe Jarbinet kent vele figuren en een vrij ingewikkeld plot. Toch raakt de lezer nergens in verwarring omdat Jarbinet het allemaal helder vertelt.
De Duitse soldaat Aurelius krijgt via zijn jeugdvriend Giesel een opdracht als het Rijk al op instorten staat: Een reisje naar Zuid-Amerika, via Oostenrijk. Het is duidelijk dat er méér achter steekt dan alleen de begeleiding van Solveig Henzel. Hij heeft er weinig trek in, maar zijn opdrachtgevers weten hem te... euh.. motiveren. Als Giesel sneuvelt heeft Aurelius eigenlijk geen idee meer wat er van hem verwacht wordt, maar zetten hij en Solveig de reis voort.
Onderweg pikken ze twee jonge joden – die ontsnapten uit het concentratiekamp Dora (waar Von Braun's dwangarbeiders ondergebracht waren) – en een jonge gedeserteerde soldaat op. Zo goed en zo kwaad als het kan zetten ze gezamenlijk de reis voort en treffen bij ongeluk Von Braun ingenieur Wolfram Stadler.
Nou... per óngeluk... één en ander blijkt precies de bedoeling! Aurelius moet Stadler helpen ontsnappen uit het ineenstortende rijk.
Waarom? Daar hebben diverse hooggeplaatste nazi's zo hun redenen voor...

Jarbinet combineert vele elementen tot een samenhangend en boeiend verhaal dat eindigt in 1969, als de Amerikanen – inderdaad met behulp van talloze Duitsers – een man op de maan zetten.
Zonder al teveel haast brengt Jarbinet zijn verhaal prachtig in beeld. Op zijn sfeervolle handgekleurde tekeningen is plaats voor actie én voor emotie.
Airborne 44 heeft alles was een populaire strip over de Tweede Wereldoorlog zich kan wensen.
Niet voor niets is de serie een verkoopsucces. Zozeer zelfs dat deel 7 op het moment van dit schrijven alweer volkomen uitverkocht is!
Uitgever Casterman bundelde echter de vorige delen per twee in drie integrale albums.
Dat zal naar alle waarschijnlijkheid ook met deel 7 & 8 gebeuren, zodat ook wie deel zeven gemist heeft niet hoeft te wanhopen.

(Hans Hartgers)

Interesse? Koop het album hier!