Recensie Murena 9 Doornen
door Delaby & Dufaux

Met het negende deel Doornen is de derde cyclus van Murena van start.
Rome ligt zo'n beetje geheel in as en het volk eist zoals zo vaak een zondebok. De Joden – en dan bij voorkeur de Christenen onder hen – lijken geschikte kandidaten om de schuld in de sandalen te schuiven.
De oorzaak van de grote brand wordt veelal gezocht bij de megalomane keizer Nero zelf. Wie kent niet het beeld van een manisch op zijn lier tokkelende waanzinnige keizer met op de achtergrond een brandende stad, die hij zelf in de fik liet steken om met een schone lei te kunnen beginnen en er de mooiste stad ooit van te kunnen maken.
In Doornen heeft Nero zeker grootste herbouwplannen, maar is hij niet verantwoordelijk voor de brand. Dat is Murena!

Schrijver Jean Dufaux speculeert op basis van de geschiedenis, mixt eigen personages als Murena en historische figuren tot een organisch geheel.
Het verhaal is echter veelomvattend en wie deel 9 ter hand neemt zonder de voorgaande acht delen gelezen te hebben zal met een boel vraagtekens blijven zitten.
Ook degene die de serie door- en door kent ontkomt niet aan verwondering. Niet alleen over de oorzaak van de brand in Rome, maar ook over de dood van Apostel Petrus – die in dit album een grote rol speelt. Hij wordt hier 'gewoon' rechtop gekruisigd. Volgens de overlevering wilde Petrus niet op dezelfde wijze sterven als zijn Heer, en werd hij op de kop gekruisigd.
Laat de anders zo grondig documenterende Dufaux hier een steekje vallen?
Ik denk 't niet...
Het is natuurlijk een mooi verhaal, dat van dat ondersteboven kruisigen, maar het is maar zeer de vraag hoe plausibel het is. Deskundigen trekken de waarheid van het verhaal in twijfel; de kruisdood wordt bewerkstelligd door verstikking, die niet intreedt als iemand ondersteboven gekruisigd wordt waardoor de kruisiging voorbij zou gaan aan haar doel. Het is dus maar zeer de vraag of de praktisch ingestelde Romeinen gehoor zouden hebben gegeven aan Petrus' wens.
Hoe dan ook: Dufaux fundeert zijn verhaal op de geschiedenis, maar geeft er zijn eigen kijk op en is niet te beroerd enkele mythen naar het rijk der fabelen te verwijzen.

Tekenaar Philippe Delaby documenteert zich ook bijzonder goed, waardoor zijn Rome van rond 64 na Chr. er zeer geloofwaardig uitziet. En meer dan dat: wat kan deze man fantastisch tekenen!
Murena behoort zowel qua verhaal als wat de tekeningen betreft terecht tot de crème de la crème van de Negende Kunst!

(HH)