Recensie Ambulance 13
1: Bloedkruis & 2: In naam van de mannen
door Mounier, Ordas & Cothias

Even mopperen:
Uitgeverij Saga geeft veel van haar strips zowel in slappe kaft als in een – zeer beperkte – harde kaft uit. Dat is voor ons als stripwinkeliers niet altijd even prettig. Doe je voorzichtig aan met de harde kaften, dan ben je er in een mum van tijd doorheen; bestel je fors dan houdt de klant het voor gezien en blijf je tot in lengte van dagen met een stapel onverkoopbare albums zitten.
In het geval van Ambulance 13 Integraal deden we voorzichtig en we waren binnen een uur door onze voorraad heen. Nabestellen konden we wel vergeten; de hele oplage was binnen een week uitverkocht!
Dit moest wel een heel bijzondere strip zijn...

Nu er een softcover-uitgave is (in twee delen) kan ik dat eens gaan verifiëren.
Schrijver Patrick Cothias kennen we van een grote hoeveelheid historische strips rond de figuur Roodmasker. Patrice Ordas – medescenarist – is mij onbekend en tekenaar Alain Mounier is een relatieve nieuwkomer, hij maakte eerder Exit en Box (ook voor Saga). Daarin viel zijn tekenwerk me niet zo op, maar ik moet zeggen dat zijn illustraties voor Ambulance 13 er prima uitzien.
Helder maar toch niet te stijf, ook de inkleuring is fraai en sfeervol.

Louis-Charles Bouteloup is een jonge luitenant-dokter die in 1916 aan het front een medische eenheid gaat leiden: Ambulance 13. De mannen van Ambulance 13 zijn als hij aankomt net afscheid aan het nemen van hun vorige aanvoerder. Het leven aan het front is maar al te vaak van korte duur.
Bouteloup moet zien respect te verdienen bij zijn 'mannen'. Het is niet het enige waar hij mee worstelt. Zijn pa is een hoge ome bij het leger en Louis-Charles ligt behoorlijk met 'm overhoop.
Bovendien stoot hij nogal op tegenwerking in de loopgraven.
Als hij het met een Duits officier op een akkoordje gooit om de gewonden uit het Niemandsland tussen de Duitse en de Franse loopgraven te redden komt hij tot zijn nek in de problemen waardoor het conflict met Louis-Charles' vader alleen maar hoger oplaait.
Op zich zijn deze ontwikkelingen interessant genoeg om het verhaal op gang te houden, maar Ordas en Cothias kiezen er halverwege het tweede deel ineens voor deze verhaallijn op een zijspoor te schuiven en met wat anders te beginnen. Als je dan aan het eind van het tweede deel leest dat de eerste cyclus ten einde is gekomen – zonder dat er ook maar één verhaallijn afgerond is – raakt je als lezer enigszins verward.
Ik neem aan dat dit alles in de tweede cyclus verder uitgewerkt zal worden, dan is het niet meer dan een kleine hobbel in het prima verhaal.

Wat een een groter probleem is; is de vrij beroerde vertaling.
Ik kan het niet met het origineel vergelijken, maar het verhaal loopt wat stroef en ik heb het idee dat dat komt door de vertaling. Er worden veel woorden gebruikt die de Nederlandse lezer niet direct bekend voor zullen komen. Obussen, daar bedoelen ze bijvoorbeeld granaten mee.
Maar al met al is Ambulance 13 een uitstekende strip.
Goed verhaal, mooie tekeningen en het speelt zich af interessante en aansprekende periode.
Als u er niet in geslaagd bent een harde kaft te bemachtigen hoeft u daar niet om te treuren.
Een slappe kaft is voor deze strip chic genoeg; Ambulance 13 is een strip voor een groot publiek en niet uitsluitend geschikt voor de fijnproever.

(HH)