Recensie Betoveringen 1
door Munuera & Dufaux


 

Zijn sprookjes voor kinderen?
Euh, ja, ik denk 't. Onder andere.
Zijn ze kinderachtig?
Om de dooie dood niet!
Sprookjes behandelen duistere thema's. Thema's waar je kinderen eigenlijk verre van wil houden, maar waar ze aan de andere kant ook belangrijke levenslessen uit kunnen leren.
Het hangt er een beetje vanaf hoe je de sprookjes vertelt. Bijbelverhalen zijn ook niet geschikt voor kinderen, maar in een kinderbijbel is de de angel er overal zorgvuldig uit verwijderd. Net zoals Walt Disney in zijn tekenfilms de angels uit de bekende sprookjes trok en er feelgood-sprookjes van maakte. Niets mis met Disney, maar het kan ook anders, zoals in Betoveringen...



Blanche wordt de nieuwe koningin van het Schemerrijk, nu haar vader de koning plotseling overleden is.
Is ze daar blij mee?
Niet echt, maar plicht is plicht.
Ze is niet de enige met bedenkingen.
Broertje – bochelaar en kroonprins – is nog veel minder blij met de situatie, evenals zijn ambitieuze moeder. Ze smeden plannen om Blanche van de troon en de bultenaar er op te krijgen.
Gaspard is ook niet blij. Zijn liefje heeft afscheid van 'm genomen. Hun liefde is ten einde. Ze moet koningin worden en daar past een plattelandsjongen als Gaspard - hoe lief en leuk ook - niet bij. Gaspard wil wraak en komt terecht bij de heks Miranda. Die zal Blanche wel aanpakken.
Alle ingrediënten voor een klassiek sprookje zijn aanwezig, Disney zou er zo een tekenfilm van kunnen maken...
Nou nee.
Betoveringen heeft meer weg van een Tim Burton-film. Niemand is blij en een happy end is voorlopig niet aan de orde. De sfeer is duister te noemen, maar nu eens zonder dat er allerlei duivels en demonen ten tonele gevoerd worden. Dufaux vertelt zijn donkere sprookje zonder kunstgrepen; het verhaal drijft op de karakters, die fraai door Munuera (Fraternity, Het teken van de maan, Robbedoes & Kwabbernoot) in beeld worden gebracht. Zijn tekenwerk heeft wel iets Disney-tekenfilm-achtigs – hoewel het ook heel eigen is – dat lekker contrasteert met der gloedvolle en sferische inkleuring van Sedyas.
Zo zien wij onze sprookjes het liefst!
Betoveringen begint goed en lijkt een waardige opvolger te worden van Munuera's eerdere, zeer geslaagde, sprookjesachtige stripprojecten Het teken van de maan en Fraternity.

 

 


(HH)