Recensie Haas 4 Vergelding
door Fred de Heij & Rob van Bavel

Het vierde album van Haas eindigt met een opmerking van verzetsman Vandervelden over zijn collega Donkersloot: 'Zolang hij de verleiding kan weerstaan om op elke Duitser het vuur te openen, komt het helemaal goed.' Hij staat er bij te lachen, maar feitelijk valt er niet zoveel te lachen.
Donkersloot is een trekkergrage psychopaat die bij het minste of geringste een stapeltje dode Duitsers op zijn pad achterlaat. De opmerking van Vandervelden getuigt er van dat de scenarist Rob van Bavel zich bewust is van de karakterfout van Donkersloot, toch blijkt uit zijn verhalen dat hij Donkersloots impulsiviteit eerder ziet als een pluspunt dan als een ernstig probleem.
Verzetsgroepen dienen onder de radar te blijven en dat kun je wel vergeten als je zonder nadenken Duitsers neerpaft. Geen verzetsgroep heeft zich een figuur als Donkersloot kunnen veroorloven.
Haas, de leider van de verzetsgroep waar deze strip om draait, zou er dan ook verstandig aan doen Donkersloot zélf te executeren, de man brengt keer op keer de verzetsgroep van Haas ernstig in de problemen.

In dit vierde deel Vergelding pakken de Duitsers een stel dorpelingen op als represaille voor een dode Duitser die natuurlijk op het conto van Donkersloot staat. Donkersloot opent het vuur op het executiepeloton en knalt alle Duitsers overhoop. Trots staat hij tussen de overhoop geschoten lichamen als verzetsvrouw Paulien hem ter verantwoording roept.
Je ziet Donkersloot denken: 'Wijven! Altijd wat te zeiken.'
Als er voor één dode Duitser al een heel stel burgers geëxecuteerd wordt, wat gebeurt er dan met het dorp als de bezetter te weten komen dat er drie soldaten uitgemoord zijn?
Maar Donkersloot is niet voor één gat te vangen en het probleem wordt met veel geweld en totaal ongeloofwaardig opgelost. Na afloop klopt iedereen elkaar enthousiast op de schouders: goed gedaan!
Helemaal niet goed gedaan, als ze hun kop er een beetje bij gehouden hadden was de hele actie niet nodig geweest. Maar ja, dan had Van Bavel geen verhaal gehad, want Donkersloots' schietgrage gedrag is eigenlijk het enige verhaalelement van betekenis. Haal dat er uit en er blijft niets over.
In die zin doet Van Bavel er verstandig aan Donkersloots fouten te tolereren...
Ik betwijfel of Haas nog te redden valt, maar Fred de Heij doet in elk geval zijn best; zijn tekeningen zijn fraai als altijd...

(HH)