Recensie Millennium 1
Mannen die vrouwen haten deel 1
door Homs & Runberg naar Stieg Larsson


 

Je snapt niet hoe ze dat doen in Frankrijk: het is alsof ze elke maand een blik nieuwe tekenaars opentrekken! Namen waar we in Nederland nog nooit van gehoord hebben komen ineens met volwaardige stripalbums op de proppen, vol met tekeningen die er niet om liegen!
Zo maakten we een paar weken geleden plotseling kennis met José Homs.
Plaf!
Twéé albums in één klap!
Angelus
– een soort van verstripping van een bekend schilderij – besprak ik al eerder en naast een goed verhaal vielen daarvan de tekeningen positief op.
Het tweede 'debuut'album van Homs is ook een verstripping, deze keer van de zeer succesvolle TV-serie Millennium. Niet die van X-files bedenker Chris Carter met Lance Henriksen in de hoofdrol, maar die van Stieg Larsson. Zijn Millennium werd een groot succes en aangezien ik alleen de sterke reputatie ken en de serie (nog) niet zag begin ik vol verwachtingen aan Mannen die vrouwen haten deel 1.

 


Verwachtingen die volledig ingelost worden, al zal in de komende delen moeten blijken hoe goed Larsson de losse eindjes die hij in dit eerste album kwistig rondstrooit overtuigend aan elkaar weet te knopen. Sylvain Runberg – die we kennen van niet onaardige series als De aantekeningen van Darwin, Hammerfall en Orbital – heeft de verhalen van Larsson omgewerkt tot een stripverhaal.
En goed ook! Hij weet met Larsson's interessante figuren een helder en buitengewoon boeiend verhaal neer te zetten en hoewel er vaak in een eerste deel nog niet zoveel gebeurt zit ik er na het lezen van deze eerste 62 pagina's al behoorlijk in. Het liefst zou ik meteen doorlezen in deel twee, maar ja, dat zal nog wel even op zich laten wachten...
Millennium is een detective-thriller die begint als een kritische journalist een rechtzaak verliest. Hij dacht bewijzen (verduistering van overheidsgelden) in handen te hebben tegen een machtige landgenoot Wennerström, maar de rechter vindt de bewijzen te mager en veroordeelt Mikael Blomkvist wegens smaad. Het kan het einde betekenen van zijn carrière... én van het blad waar hij de mede-oprichter van is! Om dat laatste te voorkomen neemt hij ontslag.
Al snel blijkt dat zijn reputatie niet alleen nadelen heeft en vindt hij nieuw emplooi bij een andere rijke landgenoot Henrik Vanger. Die neemt hem in dienst om een twintig jaar oude ontvoering te onderzoeken!
Zonder enige aanknopingspunten (de zaak bleef niet voor niets twintig jaar onopgelost) begint Blomkvist aan een bijzonder lastige klus. Runberg trakteert aan de hand van Larsson de lezer op een verhaal vol verrassende en heftige ontwikkelingen...

 


Het tekenwerk van Homs is in dit eerste deel van zes niet alleen dik in orde, hij bedient zich ook nog eens van een iets andere stijl dan met Angelus. Wel blijft zijn neiging om de zaken iets te mooi voor te stellen aanwezig. Zo is het punkmeisje Lisbeth Salander – dat naast Mikael een hoofdrol vervult in dit verhaal – misschien uit iets te dik hout gezaagd... Het is een kleinigheid, Homs' talent staat buiten kijf!
Het blijkt keer op keer dat er een heleboel getalenteerde tekenaars rondlopen, wachtend op een kans hun talenten ten toon te spreiden.
Homs kreeg die kans van uitgeverij Dupuis.
Laat hem maar schuiven, hij komt er wel.
Ondertussen kijk ik alweer reikhalzend uit naar het volgende talent dat zich ongetwijfeld langs de zijlijn al ongeduldig staat warm te trappelen...

 


(HH)