Recensie Spiegelingen 2 Henri-Georges Clouzot
Vrije Vlucht HC door Loïc Malnati & Valérie Mangin

Dat het tweede deel van het drieluik Spiegelingen een zware dobber zou krijgen aan het overtreffen van het eerste deel lag in de lijn der verwachtingen. Het eerste deel was gewoon erg, erg goed.
Dit deel over filmregisseur Henri Georges Clouzot is aan het eerste deel gelinkt door de persoon van Honoré de Balzac. Ging het eerste deel over de schrijver zelf, in dit deel maakt hoofdpersoon Clouzot een film over De Balzac. Verdere overeenkomsten zijn de paranormale wanen van de hoofdpersonen, en het feit dat ze verstrikt raken in een web dat gesponnen is uit hun eigen oeuvres en persoonlijkheidsproblemen. Grote mannen zijn vaak ook grote tobbers...
De keuze voor Clouzot is vermoedelijk ingegeven door de problemen die de filmer na de oorlog ondervond. Hij werd schuldig bevonden aan collaboratie met de bezetter en mocht geen films meer maken.
Het komt in dit album ruimschoots aan bod, maar niet zoals het in werkelijkheid gegaan is. Scenarist Mangin verwerkt slechts een selectie van de biografische gegevens van de man in dit verhaal en maakt – net als in het vorige deel – een fictief portret waarin de karaktereigenschappen en de toon van Clouzot's werk meer het scenario bepalen dan het eigenlijke levensgeschiedenis van de regisseur.

Tekenaar Loic Malnati (Annahire, Levenslijnen) doet zijn best, maar zijn tekenwerk kan niet tippen aan dat van Griffo die het eerste deel voor zijn rekening nam. Bovendien lijkt het alsof Malnati een heel lelijk Photoshopfiltertje over zijn tekeningen gelegd heeft om een wat authentieker sfeertje te creëren. Niet gelukt, het maakt zijn tekeningen onaantrekkelijker dan nodig is.
Maar niet alleen het tekenwerk is een beetje een tegenvaller. Ook het scenario lijkt deze keer oppervlakkiger. Hield het vorige deel me in de greep en dwong het me vooral dóór te lezen, deze keer kon het me niet echt boeien.

Spiegelingen 2 is wederom een gedurfde poging het begrip biografie een nieuwe richting te geven. Niet zo geslaagd als deel 1, maar misschien was ik milder geweest als ik deel 2 als eerste onder ogen had gekregen...
In het derde (te verschijnen) deel gaat Mangin een 'biografie' van zichzelf maken. Als het qua verhaal en kwaliteit ergens tussen deel 1 en 2 in zit mogen we dik tevreden zijn, want deel 1 overtreffen lijkt na deze moeilijke tweede een haast onmogelijke opgave...

(HH)