Recensie Angelus
door José Homs & Frank Giroud


 

Stripscenarist Frank Giroud kiest zelden voor de gemakkelijke weg. Dat bewees hij met groots opgezette stripreeksen als Quintett, De tien geboden en Levenslijnen, waarmee hij het scenarioschrijver een draai gaf die we in de stripwereld nog niet eerder zagen.
Hij vertelt zijn verhalen verkéérd om.
Hij vertelt hetzelfde verhaal víer keer!
Hij laat weten dat een scenario ook maar een opeenvolging van keuzes is, om vervolgens een aantal verschillende verhaal-mogelijkheden náást elkaar te plaatsen en de lezer zelf te laten beslissen wat hij of zij de beste vindt.
Kortom: Giroud zoekt de uitdaging. Soms slaagde hij daarin erg goed, soms wat minder.
Da's het risico van het experiment.
Angelus is simpeler van opzet. Eén album, geen rare verteltrucjes.
Simpel?
Misschien...
Iets te simpel zelfs.
Soms.
Giroud overdrijft de zaken namelijk net iets teveel.
Hoofdpersoon Clovis Chaumel is saai. Iets té saai om zijn latere ontwikkeling echt geloofwaardig te maken.
Clovis' zoon is brutaal. Té brutaal om de lezer te laten geloven dat het jongetje in het tweede gedeelte van het verhaal echt hetzelfde knulletje is.
De tekenlerares van zijn zoon is sexy. Iets té sexy om voor natuurlijk door te gaan.
Clovis' vrouw is wantrouwig. Iets té achterdochtig voor een vrouw die met een saaie piet getrouwd is die de fantastie niet heeft om überhaupt aan overspel te denken.
Ook het plot – hoewel knap bedacht – houdt eigenlijk geen steek.
Net iets te ver doorgedacht.



Waarom vond ik Angelus dan toch een heel leuke strip om te lezen?
Allereerst om de tekeningen van José Homs, die zijn zeer fraai. Niet alleen doen ze heel warm en zacht aan, hij weet ook heel goed de gemoedstoestand van zijn figuren op de lezer over te brengen.
Ten tweede omdat Giroud enorme sympathie weet op te wekken voor Clovis en zijn lotgevallen.
Ten derde omdat het verhaal – hoewel overdreven – toch boeit.
Ten vierde omdat het gegeven universeel is.
Toegegeven: de omstandigheden waarin Clovis verkeert zijn niet alledaags, maar elke familie heeft zo haar eigen geheimpjes; vrijwel all veertigers hebben wel dingetjes waar ze mee in hun maag zitten en de midlifecrisis neemt niet voor niets zoveel pagina's in de lifestylemagazines in beslag...



Het begint allemaal als Clovis ineens geëmotioneerd raakt bij het zien van een schilderij.
Het Angelus van Jean-Francois Millet.

Angelus gaat niet alleen over een man met problemen, familiegeheimpjes en obsessies; het is evengoed een strip over een specifiek schilderij.
Giroud haalde die truc al eerder uit met de stripreeks De expert, maar deze keer gaat hij dieper.
Met Angelus slaagt hij er in een schilderij te verstrippen in een hedendaags verhaal over een zoektocht naar jezelf.

 



(HH)