Recensie Joost Swarte Comics 1 & 2;
Joost swarte - Bijna compleet &
Niet zo, maar zo bundel
door Joost Swarte

Joost Swarte terug als striptekenaar?
Je zou het denken naar aanleiding van een pakketje van twee boekjes – bijeengehouden met een buikbandje – dat verscheen onder de titel Swarte Comics I & II.
Op het buikbandje de belofte: 'recent werk'.
Recent werk, dat klopt, maar wie hoopte dat Swarte hiermee weer terug is bij zijn oude liefde (het stripverhaal) moet ik teleurstellen. De boekjes bevatten nieuwe strips van Swarte, maar van een terugkeer als striptekenaar is geen sprake. Elk boekje bevat slechts vier stripjes van elk één pagina, dat is om van een comeback te spreken te mager...

Swarte maakte de strips voor diverse tijdschriften en hoewel het qua tekening en vormgeving weer helemaal 'af' is, zijn de plotjes niet meer dan aardig. De twee boekjes zijn op dik papier gedrukte leporello's: vouwboekjes waarin ook wat jeugdtekenwerk van Swarte is opgenomen en enkele pagina's illustratiewerk. Deze twee 'comics' werden uitgegeven ter gelegenheid van het feit dat de Marten Toonderprijs Joost Swarte in 2012 ten deel viel.
Net als voor veel van zijn werk geldt ook hier: hebbedingetjes.
Swarte koop je voornamelijk om te bekijken, niet om te lezen.
Veel te lezen valt er echter wel degelijk in de eveneens onlangs verschenen bundel Joost Swarte – Bijna compleet. Deze uitgave bundelt (bijna) al Swarte's stripwerk.
Er is ook een beperkte luxe uitgave, die vergezeld gaat van het zwart-wit cahier Verborgen underground, dat jeugdwerk van Swarte bevat.
Wie die uitgave aanschaft is echt helemaal 'bijna compleet'.

De reguliere editie bevat 53 strips, waarvan er zo'n tien niet in de vorige 'bijna complete' Swarte stripbundeling verschenen. Het rubberparadijs, Niets nieuws, To make a dream come true, Exercices de Style, Ups & down comics, Redactioneel, Naakt en kaal, Zoet, De spiegel, De kale boom & Het was een duistere en dwaze nacht stonden namelijk niet in de Moderne kunst (1986)en Cultuur & techniek (1990), de twee bloemlezingen die Oog & Blik eerder uitgaf (in onze webshop nog steeds verkrijgbaar, klik hier!). Daarmee bevat de nieuwe uitgave 26 pagina's strip die in de oude ontbraken (cahier niet meegerekend, dat voegt 13 pagina's strip aan het geheel toe).
Completer; da's een voordeel, maar er is ook een nadeel: Het formaat.
Swarte's heldere tekeningen kunnen de verkleining best aan, maar een boek op A4-formaat (zoals de vorige twee) was mooier geweest, zeker omdat het ook bij deze 'echte' strips toch weer meer om de plaatjes gaat dan om het verhaal.

Wie met bovengenoemde strips nog niet genoeg van Swarte heeft, die kan ook nog de complete Niet zo, maar zo bundel aanschaffen, met daarin alle 150 lessen in lotsverbetering die Swarte tekende voor De Blauw Geruite Kiel.
Kortom, de liefhebber heeft nu de kans om zijn Swarte verzameling 'bijna compleet' te maken en al is Joost Swarte meer een vormgever en illustrator dan een striptekenaar, zijn werk is zeker de moeite waard.
Hij 'stroomlijnde' Herge's klare lijn, vermengde die met een flinke dosis Escher en Mondriaan en verhief het tot stripkunst.
Swarte experimenteerde in zijn leven echter niet alleen met vorm, ook kleur - en hoe die goed gedrukt te krijgen - had zijn volle aandacht. Tegenwoordig kleurt hij prachtig wollig in met ecoline, maar in zijn begindagen vond hij een manier om met onder verschillende hoeken geplaatste plakrasters verbluffende vierkleurendrukken te maken!
Het feit dat hij één van de weinige Nederlandse illustratoren is die publiceerde in gerenommeerde buitenlandse bladen als Humo en The New Yorker zegt genoeg...

(HH)