Recensie Helden worden we toch nooit
door Greg Salsedo & Olivier Jouvray

Ik heb het al vaker beweerd in recensies: Het gaat in strips niet alleen om wát je vertelt, maar vooral ook om hóe je het vertelt. Zo kunnen zelfs strips over hetzelfde onderwerp totaal verschillend uitpakken. Soms weet je na een paar bladzijden al of 't wat gaat worden.
Door de toon die de scenarist aanslaat bijvoorbeeld.
Olivier Jouvray had me te pakken met deze zin waarin Helden worden we toch nooit-hoofdrolspeler Michael het over de getroebleerde relatie met zijn vader heeft:

'In ons laatste gesprek zei hij ronduit dat hij niet begreep hoe hij zo'n mislukkeling en zo'n starre burgertrut op de wereld had kunnen zetten!

Hij heeft misschien geen ongelijk...

...maar je kunt het ook anders zeggen...'

De 'mislukkeling' is Michael zelf, de 'starre burgertrut' is zijn zus Christine.
Hun vader Charles is een verbitterd man. Sinds het ongeluk waarbij hij zijn vrouw verloor en zelf invalide werd is zijn humeur er niet zonniger op geworden.
Als Charles' moeder overlijdt en Charles een erfenis ontvangt doet hij zijn zoon een vreemd voorstel: Charles wil op wereldreis. De plekken bezoeken die hij met wijlen zijn vrouw ook aangedaan heeft.
Michael moet mee. Op kosten van pa, om hem te helpen, want een invalide kan niet alleen op reis. Het zint Michael helemaal niet, maar pa doet hem een aanbod dat hij niet kan afslaan.
Michael zit op zwart zaad en pa biedt een flinke smak geld.

Charles heeft niet veel tijd nodig om Michael op de kast te jagen. De zoon is het voortdurende geklaag en gemopper van de vader al na één dag helemaal zat.
Het zal er alleen maar erger op worden!
Hij kan he-le-maal níets goed doen in de ogen van zijn pa:
'Jij zou 'ns wat moeten dóen in plaats van de hele dag te kijken naar je nagels die groeien.'
Laverend tussen gemopper en wanhoop door doen Michael en zijn vader de mooiste plaatsen aan en haalt pa herinneringen op aan de reizen die hij met Michael's moeder maakte.
Echt gezellig en familiair wordt het nergens tussen vader en zoon.
Toch heeft deze dwaze roadtrip de totaal ambitieloze Michael meer te bieden dan hij ooit had kunnen denken...

De tekeningen van Fred Salsedo zijn eigengereid en bij vlagen hilarisch, ook de inkleuring van Fred's broer Greg mag er zijn. Grootste pluspunt van Helden worden we toch nooit is echter het scenario van Olivier Jouvray, die stripliefhebbers kennen van de narrige cowboy Lincoln en het tweeluik Vreemde liefde.
Zijn droge dialogen zijn erg goed en tillen dit verhaal absoluut naar een hoger plan...

(HH)