XIII 20 Mayflower day &
XIII 21 Het lokaas
door Jigounov & Sente


 

XIII. Topstrip. Na acht delen leek het doek te vallen: Het XX complot was ontmaskerd.
Nee, er was méér. In deel negen tot en met negentien werden ons nog andere zaken onthuld.
Toen was de koek dan echt op. Scenarist Van Hamme breide er een overtuigend einde aan en tekenaar Vance moest er wegens ouderdom ook de brui aan geven.
Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan: XIII ging door!
Vorig jaar verscheen deel 20: Mayflower day en onlangs deel 21: Het lokaas, geschreven door Yves Sente (Blake & Mortimer, Thorgal, De wraak van Graaf Skarbek) en vakkundig getekend door I. Jigounov (Alfa).
De keuze voor Jigounov als opvolger van Vance is een goede. Zijn tekeningen zijn natuurlijk anders dan die van de veteraan, maar sluiten er goed op aan. Dat blijkt vooral in deel 20, als Vance een soort ererondje maakt en een aantal historische pagina's rond de Pilgrim fathers voor zijn rekening neemt. Jigounov's werk sluit naadloos op dat van Vance aan, alsof Jigounov een moderne update is van de oorspronkelijke tekenaar.
Vance2.0.
Maar goed, dat het met de tekeningen wel in orde zou komen leed geen twijfel. Het verhaal was eerder een zorgenkindje.
Wat valt er nog te vertellen over Jason McLaine, alias Jason Fly, oftewel XIII?



Nou, heel wat. Sente komt met een overtuigende insteek op de proppen: XIII's geheugenblokkade werd niet veroorzaakt door de hoofdwond die hij opliep (zie deel 1), maar ligt verder terug in zijn verleden.
Een pijnlijke gebeurtenis rond Jason's zestiende, zeventiende levensjaar heeft vermoedelijk de blokkade opgeworpen en XIII ondergaat een Cerebrale stimulatietechniek die hem moet helpen zijn herinneringen terug te vinden. Daarnaast krijgt hij de opdracht te proberen zelf zoveel mogelijk over zijn jeugd te achterhalen.
Maar hoe? Hij heeft geen ouders meer en alle archieven zijn verdwenen.
Als Jason een jeugdvriend opspoort komt die op verdachte wijze om het leven! Er zijn blijkbaar mensen die willen voorkomen dat XIII zijn geheugen definitief terugkrijgt...




Met deze delen doet Sente wat hij het beste kan: Voortborduren op de thema's en gebeurtenissen die zijn voorgangers in de strip hebben gelegd. Er zit niets in deze XIII-delen dat we niet eigenlijk al kennen, maar Sente husselt en jongleert vakkundig met de hem ter beschikking gestelde middelen en geeft er een geheel nieuwe draai aan.
Daarmee is deze derde voortzetting van XIII tegelijkertijd ouderwets goed en verrassend nieuw.
Waar het allemaal naar toe gaat is nog onduidelijk, want Sente heeft een verhaal in gedachten dat – en ook dat is des XIIIs – vermoedelijk over een groot aantal albums zal gaan lopen.
Kortom: XIII the third generation: Dik in orde!



(HH)