Recensie Zoen niet zomaar iemand HC
door Sandrine Revel & Marzena Sowa

Een paar jaar geleden startte Dupuis met een leuke nieuwe collectie: Expresso. Het initiatief was niet erg succesvol qua verkoop en stierf helaas een vroege dood. Heel jammer, want er zaten een aantal geniale strips tussen. Het eerste deel van Marzi bijvoorbeeld, een strip die door het beëindigen van de serie nooit afgemaakt werd in het Nederlands. Gelukkig is er voor geïnteresseerden een complete editie verschenen onder het imprint Vertigo van de Amerikaanse uitgever DC.
De strip Marzi handelt over de belevenissen van een klein Pools meisje. Dat meisje is Marzena Sowa – schrijfster van de strip – en ze heeft nu, samen met illustratrice Sandrine Revel, een nieuw stripalbum gemaakt: Zoen niet zomaar iemand.

Zoen niet zomaar iemand is heel anders dan Marzi, maar toch zijn er ook veel raakvlakken. De strip mag dan niet autobiografisch zijn (zoals Marzi dat duidelijk wel was), maar er schemert wel degelijk iets uit Marzena Sowa's eigen leven doorheen. Ook in deze strip zijn de hoofdfiguren kinderen en ook nu weer staat het regime centraal. Zoals de voorkant treffend illustreert drukt de alomtegenwoordigheid van Stalin op het dagelijks bestaan.

Het begint allemaal als Viktor – een jongetje van een jaar of zeven, acht – zijn vriendinnetje tijdens een filmvoorstelling een kusje wil geven. Ze schrikt en gilt. De voorstelling wordt stopgezet. Iets dat het schoolbestuur niet licht opvat, want het was een film over kameraad Stalin.
Eén simpele gebeurtenis als het geven van een zoentje ontaardt in een hetze.
Wat is die Viktor voor een ventje?
En zijn vader, deugt die wel? Want daar gaat 't natuurlijk allemaal om. De vader van Viktor is schrijver en dus verdacht. Via zijn zoon proberen de directeur en de lerares van Viktor uit te vinden wat de vader van Viktor in zijn schild voert.
Hoe onvoorstelbaar ook in onze vrije Westerse wereld, dit deel van het verhaal komt heel geloofwaardig over. Marzena Sowa is minder overtuigend als ze de vader van Viktor met zijn zoon en diens klasgenootjes laat bomen over het grote goed van de Waarheid.

Zoen niet zomaar iemand is beste een goede en zeker een interessante strip, die laat zien hoe het Stalin-regime ook op lokaal niveau doordrong. Je kon opgepakt worden voor iets dat je zoontje of dochtertje op school per ongeluk los liet. Er zijn in dit genre echter betere strips te vinden en ook het tekenwerk van Sandrine Revel is niet van een niveau dat de strip tot een meesterwerk verheft.
Uitgeverij Blloan zet hoog in met zijn strips, en dan mag je nét iets meer verwachten dan Zoen niet zomaar iemand te bieden heeft...

(HH)